Είναι συνώνυμο του καλοκαιριού ενώ οι ιστορίες για το ποιος τελικά έχει τη δημιουργική πρωτιά στην παρασκευή του είναι αμφιλεγόμενες. Όπως και να το κάνουμε όμως, το παγωτό, στις αμέτρητες εκδοχές του ανά τον κόσμο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχει κερδίσει τις καρδιές (και τους ουρανίσκους) μικρών και μεγάλων.
Τα πρώτα παγωτά σε χωνάκι
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή οδηγούμαστε στις αρχές του 20ού αιώνα στη Νέα Υόρκη του 1903 όταν ο Franco Marchioni, παιδί μεταναστών από την Ιταλία, εφηύρε την πρώτη μηχανική συσκευή που παρήγαγε χωνάκια παγωτού, μία εφεύρεση η οποία μάλιστα κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Μαζί με τον αδερφό του Bartolo Marchioni, άνοιξαν στη συνέχεια και ένα εργοστάσιο παγωτού στην 21η Ann street, στο ανατολικό Manhattan, κάτι που βελτίωσε σημαντικά με τον καιρό την οικονομική τους κατάσταση.
Το 1904 κατά τη διάρκεια της έκθεσης του Saint Louis, ο ιδιοκτήτης του Banner Creamery’s, George Bang, πωλούσε παγωτό και κάποια στιγμή λόγω της μεγάλης ζήτησης ξέμεινε από κυπελάκια οπότε είχε την ιδέα να σερβίρει το παγωτό σε γυριστές βάφλες. Από τότε, δεκάδες επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, επιδόθηκαν στη δημιουργία βρώσιμων κώνων από γκοφρέτες, προσθέτοντας η κάθε μία τα δικά της ιδιαίτερα στοιχεία.
Στην Ελλάδα το παγωτό χωνάκι έγινε γνωστό από το 1934 και μετά, με τη δημιουργία των πρώτων γαλακτοβιομηχανιών. Χαρακτηριστική εικόνα αυτής της περιόδου ήταν η περιπλάνηση των πλανόδιων παγωτατζήδων, οι οποίοι περιφέρονταν στις γειτονιές της χώρας και πουλούσαν την παγωμένη και γλυκιά πραμάτεια τους, με τα παιδάκια να κάνουν ουρές και να τσακώνονται για το ποιος θα το αγοράσει πρώτος. Κάπως έτσι λοιπόν μπήκε το παγωτό χωνάκι στη ζωή μας και έγινε η πιο γλυκιά καλοκαιρινή συνήθεια.