Μία εβδομάδα ακριβώς πριν από την έναρξη της κρίσιμης συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το ερχόμενο Σάββατο, όλα δείχνουν ότι ο κίνδυνος να εκφυλιστεί η μάχη της διαδοχής σε μια γραφική πασαρέλα διαγκωνιζόμενων υποψηφίων έχει επί του παρόντος αποσοβηθεί.
Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Τα ονόματα στη μάχη των επιγόνων περιορίζονται βαθμηδόν σε μια βραχεία λίστα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ξεπεράστηκε η δυστοκία που παρατηρείται στην αναζήτηση προσώπων, η επιρροή των οποίων θα υπερβαίνει τα στενά όρια της φατρίας ώστε να μπορεί να εκφράζει το σύνολο της κομματικής βάσης.
Στην κούρσα ξεχωρίζει το όνομα της Εφης Αχτσιόγλου, η οποία θεωρείται το δυνατό χαρτί της νέας φουρνιάς στελεχών (Κίνηση των «6+6», με Νασιόπουλο, Χαρίτση, Τζανακόπουλο). Την υποστηρίζει αναφανδόν και δυναμικό της εσωκομματικής μειοψηφίας («Ομπρέλα») η οποία όμως τελεί εν αναμονή των ανακοινώσεων του άτυπου ηγέτη της Ευκλείδη Τσακαλώτου, στον οποίο αναγνωρίζουν απόλυτο δικαίωμα επιλογής.
Θύμισε Λαφαζάνη
Ο πρώην υπουργός ανέβηκε τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στο βήμα της Βουλής στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και θυμίζοντας, όπως είπαν κάποιοι, κάτι ανάμεσα σε Ροβεσπιέρο και Λαφαζάνη, έβγαλε έναν λυρικό λόγο για τους ταπεινούς ανθρώπους που οφείλει να υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. «Θα είμαστε εδώ για όσους δεν έχουν φωνή» υποσχέθηκε, ενώ και ο Νίκος Παππάς σε παρέμβασή του χθες σημείωσε:
«Ο κατακερματισμός της προοδευτικής ψήφου ευνόησε τη Ν.Δ. Θα είμαστε εδώ για να άρουμε αυτόν τον κατακερματισμό και για να υπερασπιστούμε την κοινωνία».
Είναι πιθανό, πάντως, εάν η Αχτσιόγλου και ο Τσακαλώτος βρεθούν αντιμέτωποι σε δεύτερο γύρο, ο δεύτερος να παραμερίσει για χάρη του «νέου κύματος», ώστε να τονιστεί και η αναγκαία αίσθηση της κλονισμένης ενότητας αυτές τις ώρες.
Η πρώην υπουργός Εργασίας στηρίζεται και από τμήμα των προεδρικών οι οποίοι αναφέρονταν αποκλειστικά στον Α. Τσίπρα και μετά την αποχώρησή του έχασαν την μπάλα, αλλά και από στελέχη με μοναδική πίστη στο κόμμα.
Στην άλλοτε κραταιά Κίνηση Μελών (προεδρικοί) αναζητούν πυρετωδώς μια ελκυστική υποψηφιότητα που θα έβγαζε το κόμμα από την ακινησία. Ο Νίκος Παππάς είναι μια λύση, αλλά όχι η απόλυτη κι αυτό, όχι μονάχα εξαιτίας της καταδίκης του από το Ειδικό Δικαστήριο, όπου κατά τον ΣΥΡΙΖΑ πρυτάνευσαν εμπαθή κομματικά κριτήρια. Στο ίδιο κάδρο εντάσσεται και η περίπτωση της Ρένας Δούρου, η οποία όμως εκκινεί από δυσκολότερη αφετηρία. Ιδιαίτερα δημοφιλής είναι ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος τέθηκε με απόφαση Τσίπρα επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα. Ομως, το ραγδαία ανερχόμενο στέλεχος που επέλεξε να μη διεκδικήσει βουλευτική έδρα -κάτι που για ορισμένους είναι και η αχίλλειος πτέρνα του- έχει δηλώσει ότι θα αποσύρει το ενδιαφέρον του εάν δεν προηγηθεί της εκλογής προέδρου συνέδριο ανοιχτό, έξω από τους μηχανισμούς «των μεγαλομετόχων» για τη συζήτηση των αιτίων της ήττας και την επανίδρυση του κόμματος.
Η Σβίγκου
Μοιραία, στο κλίμα αυτό η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να αναπληρώσουν την απροσδόκητη απουσία του Τσίπρα και όχι στα πολιτικά τους χαρακτηριστικά. «Θα υπάρξουν και ο χρόνος και οι διαδικασίες, ώστε οι υποψήφιοι να καταθέσουν καθένας και καθεμία την πολιτική τους πλατφόρμα και τις πολιτικές τους θέσεις» δήλωσε χθες (Real Fm) η γραμματέας του κόμματος Ράνια Σβίγκου. Αναφερθείσα δε στο πιεστικό χρονοδιάγραμμα, εξήγησε: «Θεωρήσαμε ότι αυτό που προέχει είναι το κόμμα να ανταποκριθεί άμεσα στον ρόλο του ως μια δύναμη της κυβερνώσας Αριστεράς κι ως αξιωματική αντιπολίτευση».
Σε αυτό ακριβώς το σημείο σχηματοποιούνται σήμερα δύο μεγάλα εσωκομματικά στρατόπεδα ανάμεσα σε αυτούς που πιστεύουν ότι όλα θα πρέπει να έχουν κριθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο και σίγουρα πριν από τις δημοτικές εκλογές, προκειμένου το κόμμα να μη διαλυθεί, και σε εκείνους που πιστεύουν ότι οι διαδικασίες «εξπρές» είναι συνταγή αποτυχίας που θα οδηγήσει σε αποστρατεία, ανοίγοντας ενδεχομένως τον δρόμο στη διαμόρφωση νέου κόμματος.