«Όχι για μας… για τα φουκαριάρικα τα Παιδιά μας»…

«Άλλοι κοιτάνε αριστερά και άλλοι δεξιά γυρνούν την πλάτη και περιμένουν όλοι κάτι, σαν στρατιωτάκια στην σειρά…» Νίκος Γκάτσος
Γράφει ο Δημήτρης Μ.
Τι κι αν η χώρα περνάει πρωτόγνωρα δύσκολες στιγμές; Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ…
Έτσι και η προεκλογική περίοδος, που αν και σε στάδιο παρακμής, παραμένει ίδια και απαράλλαχτη.
Μπορεί να άργησε, ελέω οργής λαού, αλλά ζούμε ξανά το ίδιο έργο:
Μεταφερόμενοι οπαδοί και σημαίες εμφανίζονται δειλά-δειλά, πρόσωπα με βαθιά βλέμματα στις εφημερίδες, βαρύγδουπες αναλύσεις στην TV με μπάσα φωνή, ψεύτικος αέρας αλλαγής στις δημοσκοπήσεις και αρρωστημένος φανατισμός μέσα στο παραβάν.
Οι κομματικοί θίασοι από πόλη σε πόλη σαν παλιό θεατρικό μπουλούκι σε περιοδεία. Αλλά ο
πολίτης πάντοτε θεατής…Είτε ως κλακαδόρος, είτε αποδοκιμάζοντας, πάντα σε μια παράσταση με προδιαγεγραμμένο τέλος…
-«Κατεβαίνει ο τάδε», ακούς;
-«Και ο δείνα», συμπληρώνει κάποιος άλλος…
32 κόμματα είναι αυτά! Εκατοντάδες υποψήφιοι ροβολάνε από παντού…
Το θέμα, όμως, παραμένει: Ξέχωρα με το ποιοι και πόσοι θα «κατέβουν», σημασία έχει το ποιους θα «ανεβάσουμε» εμείς!!!
Πρόσεχε, στο λέω με ρίμα να το θυμάσαι.:
«Και ο δείνα και ο τάδε είναι όλοι κερατάδες».
Μπορεί να φοράνε μάσκες, αλλά εσύ δεν πρέπει να μπερδεύεσαι…
Οι κινήσεις τους και η γλώσσα τους σου θυμίζουν πολλά…
Πρόσεχε!!!
Θα στοιχηθούν πίσω από δημοφιλείς ηθοποιούς και αθλητές.
Θα σου πουν αυτό ακριβώς που θέλεις να ακούσεις.
Μη μασήσεις!!!
Μη μπερδευτείς!!! Οι ίδιοι είναι…
Οι απόκριες- εκλογές άλλωστε διαρκούν λίγο. Η σαρακοστή είναι μεγάλη και δύσκολη…
Ψήφισε όποιοδήποτε κόμμα θες.
Αλλά, προς Θεού…
Άλλαξε τα πρόσωπα…Άλλαξέ τα, γιατί έτσι αλλάζεις και τα κόμματα…
Και μη με ρωτήσεις, ποιοί είναι οι καλοί…
Ούτε και εγώ ξέρω!
Άλλωστε, όλοι παράσταση παίζουν. Όλοι, ηθοποιοί είναι…
Αυτό που ξέρω να σου πω σίγουρα, είναι ποιοι είναι οι «κακοί»!
Τους ξέρεις άλλωστε κι εσύ…
Οι δοκιμασμένοι κακοί, αυτούς που ξέρουμε εδώ και χρόνια, αυτούς που χαρακτηρίζουμε «επώνυμους»…
Το μόνο που μπορώ να σου πω, τώρα πια, είναι το εξής:
Καλοί μπορούν να αποδειχτούν, εκείνοι μόνο, που «δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους»…
Άλλωστε, αλλαγή δεν ευαγγελιζόμαστε όλοι μας;
Δεν θα μας φταίει κανένας, αν ψηφίσουμε όλους εκείνους τους παλιούς, τους γνωστούς ντε, τους ίδιους και τους ίδιους, εκείνους που όταν τους βλέπεις λες: «Πάλι αυτός;;;»
Αυτούς, που τελικά τους έχει βαρεθεί -αν όχι σιχαθεί- και η ίδια τους η μάνα…