Κύριε Στρατούλη, τι είναι πιο επικίνδυνο; Οι φασιστικές σφαλιάρες ή η δομική υπεράσπιση του ναζισμού από συνάδελφο σας;
Ο ναζισμός και ο φασισμός δεν είναι ταμπέλες ευκαιρίας ή πολιτικής προπαγάνδας. Είναι πολιτικά συστήματα που διαχρονικά λειτουργούν με ίδιες δομές και ίδιους στόχους. Όποιος δεν μελετά την ιστορία τους, την σκοπιμότητα τους αλλά τεχνηέντως μεταβάλλει για λόγους μικροπολιτικού συμφέροντος τους ορισμούς τους, τότε συνειδητά τους υπηρετεί.
Άλλωστε η κόκκινη προβιά ήταν πάντα η αγαπημένη αμφίεση των φασιστών που λειτουργούσαν ως πέμπτη φάλαγγα στις κοινωνίες.
Καθόλου συμπτωματικά ο Ελλαδικός χώρος απετέλεσε βασικό στόχο τόσο του Μουσολίνι όσο και του Χίτλερ. Ο χάρτης είχε προδιαγραφεί στην επίσημη πολιτική του Βερολίνου και δεν αποτελούσε έκπληξη. Μακεδονία και Θράκη και Ήπειρος οι πρώτοι στόχοι. Για να επιτευχθεί αυτό, πριν ακόμα την επίσημη κήρυξη πολέμου, οι φασίστες και οι Έλληνες έμμισθοι πράκτορες τους είχαν εξαπολύσει μία γιγαντιαία προπαγάνδα στην Βόρεια Ελλάδα με σκοπό την δημιουργία μίας ψευδεπίγραφης “μακεδονικής” μειονότητας που θα έπαιρνε την ιδιοκτησία των εδαφών μετά τον θρίαμβο του ναζισμού. Ιστορικά λοιπόν, το “μακεδονικό” ζήτημα ήταν δημιούργημα, έμπνευση και μεθόδευση του Μουσολίνι.
Ευτυχώς που διατηρήθηκαν τα αρχεία από την ιστορική δίκη των δοσίλογων, των συνεργατών των Ναζί τα οποία τεχνηέντως αποσιωπούνται ενώ θα μπορούσαν να καταστούν το απόλυτο όπλο στην υπεράσπιση της αλήθειας διεθνώς:
Δυστυχώς ο αδελφοκτόνος εμφύλιος, εμπόδισε όλα αυτά τα ναζιστικά καθάρματα που καλλιέργησαν το “μακεδονικό” να κρεμαστούν στην Νυρεμβέργη. Όπως και τόσοι άλλοι συνεργάτες των Ναζί, τα τέκνα των οποίων υπηρετούν πιστά σήμερα την ολοκλήρωση του ναζιστικού σχεδίου της “νέας τάξης” σε υψηλότατες θέσεις. Δεν πρόκειται λοιπόν για “συνωμοσιολογία” ή “τρομερές συμπτώσεις”, αλλά για ξεκάθαρη πραγματικότητα.
Πραγματικότητα που δολοφονεί χιλιάδες Έλληνες, υποδουλώνει την χώρα και παραδίδει Εθνική κυριαρχία. Αυτό το σχέδιο που σήμερα φτάνει στο απώγειο του, δεν έγινε μόνο από κάποιους γραφικούς απολογητές του ναζισμού, αλλά από τους δομικούς υπηρέτες του. Που συνέτρωγαν με τον γιο του Έλληνα Μένγκελε Χριστοφοράκο, που αποκαλούσαν “σύντροφο” τον Μαντέλη ή τον Πάγκαλο.
Όταν λοιπόν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε μία άκρως ύποπτη συγκυρία όπου πράκτορες ενεργοποιούνται και το θέμα των Σκοπίων παρουσιάζει μία περίεργη κινητικότητα, αναπαράγει την φασιστική προπαγάνδα, τότε όλοι τίθενται προ των ευθυνών τους.
Όταν η εφημερίδα “Αυγή” φτάνει στο σημείο να φιλοξενεί άρθρα απόκρυψης του Ολοκαυτώματος και μεταχρονολογημένης αθώωσης του Μουσολίνι μιλώντας για “αβλαβή διέλευση” των φασιστικών ορδών, επιτρέπεται να ψάχνουμε τους νεοναζί στην αυλή των διπλανών; Μα σε μία ευνομούμενη χώρα, τέτοιοι αρθρογράφοι θα ήταν ήδη αντιμέτωποι με την δικαιοσύνη!
Και όλα αυτά συνοδεύονται από την δομική απενοχοποίηση του ναζισμού στα ίδια τα σχολεία, όπου πρωτοστατεί πάλι η “κόκκινη προβιά”.
Όταν στα ίδια τα Ελληνικά σχολεία απενοχοποιείται ο δάσκαλος του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αναρωτιόμαστε για το “αυγό του φιδιού”; Όταν τα Ελληνόπουλα εκπαιδεύονται με το ναζιστικό παραμύθι της ινδοευρωπαϊκής φυλής χωρίς η αριστερά να εξεγείρεται, αναρωτιόμαστε για τον “ρατσισμό”;
Ας ψαχτούμε πολύ προσεκτικά όλοι γιατί οι ρόλοι πλέον είναι διακριτοί. Ο πόλεμος κατά του ναζισμού είναι απόλυτα συγκεκριμένος και σήμερα βρίσκεται στο απώγειο του. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να καλύπτει τέτοιες συμπεριφορές, ακόμα και με το πρίσμα της “ιδεοληψίας”, θα βρεθεί σύντομα παρέα με τους άλλους που αγωνίζοντο για τον “σοσιαλισμό” και παρέδωσαν την Ελλάδα στην κομαντατούρ του Nationalsozialismus.
