Αντίο ΛΑΟΣ!

Γράφει η Θάλεια Χούντα

Τον Αύγουστο που μας πέρασε, σε κάποια από τις συζητήσεις που είχα με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, του είχα τονίσει, ότι μέχρι τα Χριστούγεννα το κόμμα θα έπαυε να λειτουργεί. Αυτό υπάρχει και σε έγγραφη επικοινωνία, γιατί … τα γραπτά μένουν.

Η πορεία του ΛΑΟΣ ήταν ολοφάνερη, σε όσους γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις. Η μετεκλογική πολιτική ήταν ανύπαρκτη, υπήρχε ένα μπέρδεμα ιδεών, μία προσπάθεια συγκερασμού συνιστωσών, οι οποίες δεν είχαν συνδετικό κρίκο μεταξύ τους και ένα κενό προσώπων, τα οποία θα μπορούσαν να ¨κουβαλήσουν¨ το όχημα.

Από το κόμμα του 2002 έμεινε μία μικρή παρέα, κατάλληλη για πολλά ίσως πράγματα, όχι όμως για πολιτική παράταξη. Το βασικότερο που έλειπε, ήταν η ταυτότητα.

Τόσα χρόνια κανένας δεν έκανε λόγο για τον Μελιγαλά, όταν όμως δημοσίευσα άρθρο μου, θυμήθηκαν την ¨δεξιά¨.

Τόσα χρόνια ήταν άλλη η πολιτική εντός Κοινοβουλίου για το μεταναστευτικό άλλη για τους διαδηλούντες έξωθεν αυτού – στους οποίους και έγινε σχετικός χαρακτηρισμός.

Τόσα χρόνια ήταν άλλη η οικονομική πολιτική, όταν όμως αποφασίστηκε η συμμετοχή στην συγκυβέρνηση και η υπογραφή του μνημονίου άλλαξαν τα πάντα, «το όνειρο της συμμετοχής σε κυβερνητικό σχήμα» πήρε σάρκα και οστά.    Για την αποχώρηση από την συγκυβέρνηση και τις δικαιολογίες, ας είναι καλά, αυτός που το σκέφτηκε και σου επισήμανε τον τρόπο χειρισμού.

Τόσα χρόνια χάθηκε η επαφή με τον κόσμο, όταν όμως στο τόνισα και το κατάλαβες, είδαμε «ζωντανά» στον τηλεοπτικό δέκτη έναν συμπαθέστατο καφετζή και ένα … παγκάκι! Αυτό μάλλον νοείται επιστροφή στον κόσμο.

Τόσα χρόνια όλα φαίνονταν ωραία από τον πέμπτο όροφο, όταν όμως σου τόνισα, ότι η πραγματικότητα αυτή είναι εικονική, πήγες στο ισόγειο με τις ίδιες σκέψεις.

Στο έχω αναφέρει πολλές φορές, αλλάζοντας το όνομα ενός κόμματος και κάνοντας ¨χαριτωμένα λογοπαίγνια¨, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Τα πρόσωπα έχουν σημασία και όχι οι ευκαιριακές και ευτελείς ¨πατριωτικές¨ προσπάθειες εκμετάλλευσης. Τα πρόσωπα εν προκειμένω και ειδικότερα το ένα πρόσωπο παραμένει το ίδιο, με το παρελθόν του, τις καλές και τις άσχημες στιγμές του, το οποίο όμως ό,τι είχε να δώσει το έδωσε.

Ο κόσμος άλλαξε από την δεκαετία του ’80, τα μέσα ενημέρωσης άλλαξαν από τις κρυφές κάμερες και τις κασέτες, η πολιτική άλλαξε άρδην και το κυριότερο άλλαξε η ζωή μας – και μάλιστα προς το πολύ χειρότερο. Σε αυτό έχεις ευθύνη και εσύ και όλοι το θυμόμαστε.

Στο είχα πει, ότι η Πατρίδα είναι μία και είναι ιερή. Δεν επιτρέπεται να ¨παίζεις¨ με αυτά τα πράγματα. Στο είχα πει, ότι είμαστε απέναντι και θα σε έφτανα στο σήμερα, στο πολιτικό τέλος, το οποίο θέλοντας να το αποφύγεις,  κάνεις  απεγνωσμένες κινήσεις.Το θεωρώ βέβαιο, ότι τώρα με πιστεύεις. Αντίο … ΛΑΟΣ!

Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις