…. Και μάλλον (και) διαχρονική κουβέντα, Ολυμπία!

«…. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι

και πολεμούσα νύχτα μέρα για την πατρίδα.
Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν,

και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου.
Μα δε δείλιασα….!»

Θ.Κολοκοτρώνης…. απολογούμενος(!)
Μπορεί η λέξη «παραξενιά» να πέρασε στην… ιστορία, διά στοματοςΚολοκοτρώνη!
Τα παράξενα όμως γύρω μας, έχουν γίνει πλέον η καθημερινότητά μας,
αν υποθέσουμε ότι έλειψαν ποτέ από τον τόπο μας!
κατά συνέπεια, πάντα επίκαιρος ο Γέρος του Μοριά!
Ας δούμε τα πράγματα από την αρχή:
Ο Κολοκοτρώνης αφηγείται, ο Τερτσέτης… πληκτρολογεί!
1825. Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Απόλυτος κυρίαρχος .
Καίει και ρημάζει ό,τι βρίσκει μπροστά του . Αντίσταση καμιά και από κανέναν.(1)
Το ΜΑΝΙΑΚΙ του…Παπαφλέσσα και των Παληκαριών του ,
δείχνει ακριβώς αυτό:
την απόλυτη γύμνια μιας θνήσκουσας Επανάστασης .
Κι όμως , ΛΕΦΤΑ…. ΥΠΗΡΧΑΝ! Τα Αγγλικά Δάνεια .
Ακριβοαγορασμένα(!) και Ακριβοπληρωμένα μεν, αλλά ήταν… χρήματα.
Πολυτιμότατα, ΕΣΤΩ και έτσι, ΤΟΤΕ!
Σπαταλήθηκαν όμως, σε …οφ σορ…. καταστάσεις.
Δηλαδή σε ανύπαρκτα πυρπολικά και…. ανύπαρκτα σιτηρέσια!
Σπαταλήθηκαν σε ημέτερες επιδοτήσεις και σε ημέτερες αποζημιώσεις.
Στο μεταξύ, Ο Ανδρούτσος, άγρια δολοφονημένος…
Ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, τσακισμένος από τον …εμφύλιο θάνατο του γιου του,
παραδίδεται στους…. ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ του(!) και αυτοί, σιδηροδέσμιο,τον οδηγούν στην φυλακή .
Για να επανέλθουμε στο θέμα μας. Καθόλου δύσκολη λοιπόν η …δουλειά του Ιμπραήμ.
Η Κυβέρνηση πανικόβλητη, αναγκάζεται τελικά να αποφυλακίσει τον μεγάλο της… εχθρό!
τον Κολοκοτρώνη , και μάλιστα με τον βαθμό του αρχιστράτηγου.
(Κάποιος έπρεπε να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά).
Η πρώτη κίνηση του Κολοκοτρώνη είναι να επισκεφθεί τους Μινίστρους (Υπουργούς) ,
για την οργάνωση της όποιας αντίστασης. Τους βλέπει να ετοιμάζονται να… φύγουν,
κρατώντας όμως με πολλή φροντίδα κάποιους
φακέλους.Έκπληκτος τους ρωτάει:
–Τί κάνετε ορέ ; Γιατί δεν μένετε να πολεμήσετε; Τί είναι αυτά τα… χαρτιά που κρατάτε στα χέρια σας;
–Τα χαρτιά μας, τους Τίτλους μας να σώσουμε, Στρατηγέ (!)
Διακόπτει, για λίγο, ο Γέρος την… υπαγόρευση και σαν να μονολογεί,
λέει στον επίσης έκπληκτο Τερτσέτη: ΠΑΡΑΞΕΝΙΑ!!!
Μή μπορώντας, ΑΚΟΜΗ (10 χρόνια μετά) να πιστέψει αυτό το παράξενο (=ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ) που άκουγε,
την ώρα που κινδύνευε η Επανάσταση.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ μνημόνευσε τα παραπάνω ο Κολοκοτρώνης στον Τερτσέτη,
στην (με τόσο… διορατικό τίτλο)«Διήγηση Συμβάντων της Ελληνικής φυλής».
Αυτά λοιπόν τα…. συμβάντα μας και τα… καζάντια μας(!)

Μακάρι η ιστορία να επαναλαμβανόταν μόνο ως φάρσα!
Υ.Γ (Δίκη του Κολοκοτρώνη). Ας «ακούσουμε» και τον ΙΔΙΟ τον Γέρο του Μοριά,
που η … ελεύθερη Ελλάς, η ως… ΑΝΩ Ελλάς, τον καλεί σε απολογία(!!!).

Καλεί σε απολογία τον… Ελευθερωτή της!


ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( Πολυζωίδης): Ορκίζομαι να είπω την αλήθεια και μόνη την αλήθεια εις ό,τι ερωτηθώ.
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ορκίζομαι. (Κάθονται όλοι στις θέσεις τους).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς ονομάζεσαι; (!!!!!!) (2)
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πού κατάγεσαι; (!!!!!!)
Από το Λιμποβίσι της Καρύταινας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσων ετών είσαι;
Εξήντα τέσσερων. (σημ. η Δίκη έγινε το 1834)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι επάγγελμα κάνεις;

Στρατιωτικός. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι

και πολεμούσα νύχτα μέρα για την πατρίδα.

Πείνασα, δίψασα, δεν κοιμήθηκα μια ζωή.

Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν, τ΄ αδέρφια μου να τυραννιούνται

και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου.
Μα δε δείλιασα.
Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για τη λευτεριά μας
και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι απολογείσαι για την κατηγορία που σου αποδίδεται;
( η…. συνέχεια, για όσους ενδιαφέρονται, στην ιστοσελίδα apodimos)
Σημειώσεις:
1) Για να έιμαστε ακριβείς “επιχείρησε” και ο ίδιος ο Κουντουριώτης, αλλά… τον κουρασε η ιππασία
και ματαίωσε την επιχείρηση. Όσο για τον Μακρυγιάννη (….εις τους Μύλους της Λέρνης κλπ), ως γνωστόν
λέει, όπως το είχε…. συνήθειο, πολύ περισσότερα από όσα έγιναν.
Επί τη ευκαιρία, γράφει και για τον Κολοκοτρώνη:
“Καλό…. παιδί, ο Κολοκοτρώνης, στην αρχή… αλλά τον… χάλασαν οι “κακές παρέες” (Ανδρέας Μεταξάς κ.α)”
2) Οι ερωτήσεις επιβάλλονται βέβαια από το τυπικό της Δίκης.
Τα θαυμαστικά αφορούν στην αίσθηση που προκαλούν:
Να ερωτάται ΕΝΑΣ Κολοκοτρώνης λ.χ πώς ονομάζεται (!), από πού…. κατάγεται (!), και τί επάγγελμα κάνει.
Χρυσόστομος Τ.