Ωσαννά! κράζουν οι ενημερωτάδες μας, για την “ανεξήγητη” ραγδαία αύξηση της αξίας των Ελληνικών ομολόγων. Κάποιοι τελείως κρετίνοι, το βλέπουν ως “καλό οιωνό”. Κάποιοι άλλοι πιό υποψιασμένοι, θέλουν να ψελλίσουν για “τραπεζικά παιχνίδια”, αλλά έπειτα βλέπουν τις ολοσέλιδες στις φυλλάδες τους και το ξανασκέφτονται…
Οι τελευταίες ημέρες της Βαβυλώνας. Ένα ανείπωτο όργιο παραπληροφόρησης από τους συνεργάτες των ολετήρων. Τα ίδια ανθρωπάκια που “δεν κατάλαβαν” το Τ3 – Τ10 όταν ουρλιάζαμε και βαρούσαν παλαμάκια στον Προβόπουλο. Οι ίδιες βουβουζέλες που δεν απόρησαν πως εκτινάχθηκαν τα Spreads των Ελληνικών ομολόγων, σε μία αγορά όπου το
“Free Float” ήταν ελάχιστο και απολύτως ελεγχόμενο.
Τι συμβαίνει;
Πολύ απλά, με δύο λογάκια.
Για να μπει η χώρα στον εφιάλτη του ΔΝΤ, το έργο ήταν κάπως πιο δύσκολο από ότι φανταζόντουσαν. Δεν έφτανε το Τ3 – Τ10, ούτε οι δηλώσεις περί Τιτανικού που ακολούθησαν. Βλέπετε, η ελεύθερη διασπορά Ελληνικών ομολόγων ήταν ελάχιστη και η συντριπτική πλειοψηφία απολύτως ελεγχόμενη. Η βασική αρχή της αγοράς είναι ότι “Η τιμή ενός προϊόντος καταρρέει, όταν κάποιοι βρεθούν για να πουλήσουν φτηνά”.
Διότι αγοραστές σε χαμηλές τιμές, πάντα βρίσκονται. Σε εκείνο το σημείο λοιπόν, οι κύριοι κάτοχοι Ελληνικών ομολόγων δεν θα τολμούσαν να βγάλουν χαρτιά στην αγορά σε εξευτελιστικές τιμές για να ανέβουν τα Spreads. Φανταστείτε για παράδειγμα, να έβγαινε (για παράδειγμα επαναλαμβάνουμε), η Eurobank και να “σκότωνε” τα χαρτιά. Όλοι θα έβγαιναν και θα τους έδειχναν με το δάχτυλο ως “καταστροφείς, που προκαλούν και ποντάρουν στην πτώχευση της χώρας”.
Τι έκαναν λοιπόν οι νοσηροί εγκέφαλοι για να ολοκληρώσουν την καταστροφή; Που βρέθηκαν όλα αυτά τα ομόλογα που βγήκαν κοψοχρονιά σε λίγες εβδομάδες ώστε να εκτιναχθούν τα Spreads;
Το πιθανότερο (sic) είναι κάποιος μεγαλομολογιούχος, κάποια ιδιωτική τράπεζα ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, να έσπρωξε έναν αριθμό ομολόγων που είχε μεταφέρει σε υποκατάστημα της σε έναν παραδεισένιο για δευτερογενή αγορά τόπο όπως το Λουξεμβούργο. Παράδειγμα λέμε τώρα έτσι;-)
Από την εκεί θυγατρική, “έσπρωξε” τα ομόλογα σε μία αλυσίδα Κεϊμανομαρσαλονησιών (παράδειγμα πάντα) που με “συμβούλους πώλησης” τύπου γκολντμανμεριλέιτσεσμπισι, γιόμισε το ταμπλώ με ορφανά ομόλογα χωρίς να φαίνεται. ΕΤΣΙ ήταν δυνατόν να εκτιναχθούν τα spreads και να στρωθεί ο δρόμος στον καραφλό Νέρωνα του Καστελλορίζου. Χωρίς ουδείς να πάρει χαμπάρ… Γεγονός που καταδεικνύει ότι η συγκεκριμένη τράπεζα (-ες) είχαν πολύ στενές σχέσεις με τον Νέρωνα, ίσως μάλιστα και να τον καθοδηγούσαν στο τιτάνιο έργο του. Και ξέρετε, οι σχέσεις με τους Νέρωνες σφυρηλατούνται σε δείπνα χλίδας…
Και ερχόμαστε στο σήμερα, στο φαινόμενο της άκρατης ανόδου. Τι συμβαίνει;
Απλώς αντιστρέψτε τα γεγονότα. Αυτοί που άπλωσαν τον τραχανά, τώρα τον μαζεύουν. Ακριβώς όπως τον άπλωσαν.
Γιατί το κάνουν;
Μα γιατί αυτός είναι ένας ωραίος τρόπος να μην βάλουν το χέρι στην τσέπη για τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που είναι αναγκασμένοι να κάνουν! Ή έπρεπε ήδη να έχουν κάνει.
Φουσκώνουν τις τιμές των ομολόγων, φουσκώνονται οι αξίες αυτών που κατέχουν, βελτιώνεται η εικόνα των ιδρυμάτων τους, μειώνεται το ρευστό που θα έπρεπε να τσοντάρουν στα υπέροχα μαγαζιά τους.
Τόσο απλά. Πιο απλά δεν γίνεται να το πούμε.
Τους χαιρετισμούς μας στους τιτάνες οικονομολόγους αλλά και στον κύριο Κώνστα που πολύ σωστά είχε υποστηρίξει το 2010 με άρθρο του, ότι με τις παρούσες συνθήκες κανένας μέτοχος από τους υφιστάμενους δεν θα ήταν δυνατόν να κρατήσει την θέση του. Και τότε δεν είχε γίνει καν το κούρεμα…
Πες και συ κάτι βρε Χρήστο…
Τι έκαναν λοιπόν οι νοσηροί εγκέφαλοι για να ολοκληρώσουν την καταστροφή; Που βρέθηκαν όλα αυτά τα ομόλογα που βγήκαν κοψοχρονιά σε λίγες εβδομάδες ώστε να εκτιναχθούν τα Spreads;
Το πιθανότερο (sic) είναι κάποιος μεγαλομολογιούχος, κάποια ιδιωτική τράπεζα ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, να έσπρωξε έναν αριθμό ομολόγων που είχε μεταφέρει σε υποκατάστημα της σε έναν παραδεισένιο για δευτερογενή αγορά τόπο όπως το Λουξεμβούργο. Παράδειγμα λέμε τώρα έτσι;-)
Από την εκεί θυγατρική, “έσπρωξε” τα ομόλογα σε μία αλυσίδα Κεϊμανομαρσαλονησιών (παράδειγμα πάντα) που με “συμβούλους πώλησης” τύπου γκολντμανμεριλέιτσεσμπισι, γιόμισε το ταμπλώ με ορφανά ομόλογα χωρίς να φαίνεται. ΕΤΣΙ ήταν δυνατόν να εκτιναχθούν τα spreads και να στρωθεί ο δρόμος στον καραφλό Νέρωνα του Καστελλορίζου. Χωρίς ουδείς να πάρει χαμπάρ… Γεγονός που καταδεικνύει ότι η συγκεκριμένη τράπεζα (-ες) είχαν πολύ στενές σχέσεις με τον Νέρωνα, ίσως μάλιστα και να τον καθοδηγούσαν στο τιτάνιο έργο του. Και ξέρετε, οι σχέσεις με τους Νέρωνες σφυρηλατούνται σε δείπνα χλίδας…
Και ερχόμαστε στο σήμερα, στο φαινόμενο της άκρατης ανόδου. Τι συμβαίνει;
Απλώς αντιστρέψτε τα γεγονότα. Αυτοί που άπλωσαν τον τραχανά, τώρα τον μαζεύουν. Ακριβώς όπως τον άπλωσαν.
Γιατί το κάνουν;
Μα γιατί αυτός είναι ένας ωραίος τρόπος να μην βάλουν το χέρι στην τσέπη για τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που είναι αναγκασμένοι να κάνουν! Ή έπρεπε ήδη να έχουν κάνει.
Φουσκώνουν τις τιμές των ομολόγων, φουσκώνονται οι αξίες αυτών που κατέχουν, βελτιώνεται η εικόνα των ιδρυμάτων τους, μειώνεται το ρευστό που θα έπρεπε να τσοντάρουν στα υπέροχα μαγαζιά τους.
Τόσο απλά. Πιο απλά δεν γίνεται να το πούμε.
Τους χαιρετισμούς μας στους τιτάνες οικονομολόγους αλλά και στον κύριο Κώνστα που πολύ σωστά είχε υποστηρίξει το 2010 με άρθρο του, ότι με τις παρούσες συνθήκες κανένας μέτοχος από τους υφιστάμενους δεν θα ήταν δυνατόν να κρατήσει την θέση του. Και τότε δεν είχε γίνει καν το κούρεμα…
Πες και συ κάτι βρε Χρήστο…