Από μπροστά το μαστίγιο και από πίσω το καρότο!

Γράφει ο δημοσιογράφος Βασίλης Τσεκούρας

Ένα πράγμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε…

Όλοι αναγνωρίζουν «τις θυσίες του ελληνικού λαού» με τα επίπονα μέτρα που έχουν λάβει τα τελευταία δυόμιση χρόνια.

Μας λένε ότι δεν γίνεται να πληρώνουν συνεχώς οι ίδιες ομάδες, χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, αλλά παρόλ’ αυτά μας ζητάνε να λάβουμε επαχθέστερα μέτρα από αυτά που έχουμε υποστεί τόσο καιρό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι γνωρίζουν το αποτέλεσμά τους, που έχει οδηγήσει στη διάλυση της κοινωνίας και της οικονομίας.

Η Μέρκελ το λέει συνεχώς, ο Όλι Ρεν το ίδιο, ο Γιούνκερ, ο Ομπάμα, η Χίλαρι (!) στον Αβραμόπουλο…

Πώς γίνεται να δείχνεις συμπάθεια σε ένα λαό, την ώρα που του ζητάς να κάνει ακόμα μεγαλύτερες θυσίες γνωρίζοντας ότι ασκείς την ίδια πολιτική; Η παταγώδης αποτυχία τους φαίνεται μέρα με τη μέρα και θα έλεγε κανείς, ότι θα έπρεπε να αλλάξει η πορεία με μια στροφή 180 μοιρών.

Τα νέα μέτρα, ωστόσο, δείχνουν την ίδια στάση: μειώσεις μισθών και συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67, αλλαγές στα εργασιακά κτλ.

Αμφιβάλει κανείς, ότι η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει με τα ίδια και τα ίδια;