Ποιος είναι ο αληθινός ηγέτης;

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Για ηγέτη ψάχνουν σήμερα οι νέοι. Έναν ηγέτη που θ’ αγγίζει την ψυχή τους, που θα δίνει στην κοινωνία ένα όραμα για το αύριο, θα δημιουργεί ελπίδα.

Ποιος όμως είναι ο ηγέτης του σήμερα;

Είναι εκείνος που θεωρεί τους πολίτες υποτελείς και τον εαυτό του κυρίαρχο, αυτοκράτορα;

Είναι εκείνος που δεν νοιάζεται για την κοινωνία του αύριο;

Είναι εκείνος που διχάζει τους πολίτες, που τους χωρίζει σε «δικούς» του και σε αντιπάλους;

Είναι εκείνος που μοναδικό στόχο έχει, να πάρει την εξουσία στα χέρια του για να αποκτήσει τίτλους, αξιώματα και μεγάλη δύναμη;

Είναι εκείνος που διοικεί με το ρουσφέτι και τον χαφιεδισμό;

Είναι εκείνος που ρίχνει τις ευθύνες για λάθη και παραλήψεις στους συνεργάτες του και τους αντιπάλους και ποτέ δεν αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες;

Είναι εκείνος που παρουσιάζει τα επιτεύγματα των συνεργατών του σαν δικές του επιτυχίες;

Είναι εκείνος που ποτέ δεν βρέθηκε δίπλα στους απλούς πολίτες, δεν νοιάζεται για τις ανάγκες τους, δεν φροντίζει για την επίλυση των προβλημάτων τους;

Είναι εκείνος που χρησιμοποιεί την εξουσία προς ίδιον όφελος ή προς όφελος της ομάδας του και των οικονομικών συμφερόντων που τον στηρίζουν αδιαφορώντας αν άδικα βλάπτονται οι πολίτες;

Είναι εκείνος που δεν έχει την ψυχική δύναμη να ορθώσει τ’ ανάστημά του απέναντι στα μεγάλα κέντρα εξουσίας και δέχεται μοιρολατρικά τις αποφάσεις τους, μόνο και μόνο για να μην χάσει την εύνοιά τους;

Είναι εκείνος που προσπαθεί με κάθε τρόπο να φιμώσει όλους όσους εκφράζουν αντίθετη άποψη;

Είναι εκείνος που δεν έχει την δύναμη να αντισταθεί στο χρήμα και να ελέγξει τα πάθη του;

Οι νέοι σήμερα δεν αναζητούν τέτοιους ηγέτες. Γι’ αυτό, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, απέχουν από πολιτικούς σχηματισμούς, στέκονται απογοητευμένοι στο περιθώριο.

Μεγάλοι ηγέτες υπήρξαν στο παρελθόν και μάλιστα το όνομά τους γράφτηκε με χρυσά γράμματα στις σελίδες της Ιστορίας. Αυτοί ξεχώρισαν για τις αρετές τους, για το μεγάλο όραμα που είχαν, για την πατρίδα τους, για την κοινωνία.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που θεωρεί τον εαυτό του υπηρέτη των πολιτών, στρατιώτη της πατρίδας.

Μεγάλος ηγέτης δεν είναι εκείνος που προσπαθεί με θεμιτούς ή αθέμιτους τρόπους να αρπάξει την εξουσία, αλλά εκείνος που αναγνωρίζεται από τον λαό για την γνώση του, την εμπειρία, το όραμα αλλά και την ηθική του, την αρετή του.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που βρίσκεται δίπλα στους πολίτες, γνωρίζει τις ανάγκες τους, αγωνίζεται για την επίλυση των προβλημάτων τους.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που αναλαμβάνει τις ευθύνες για τα λάθη ή τις παραλήψεις που έγιναν όχι μόνο από αυτόν αλλά κι από τους συνεργάτες του.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που επαινεί τα επιτεύγματα των συνεργατών του και χαίρεται που τους έχει δίπλα του.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που ενώνει τους πολίτες, γένεται γέφυρα στις διαφορές, συνδετικός κρίκος στις κοινές επιδιώξεις και διοικεί με πνεύμα ισονομίας και δικαιοσύνης.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που νοιάζεται για το κοινωνικό σύνολο και προσφέρει θέσεις εργασίας με κοινωνικά κι αξιοκρατικά κριτήρια.

Μεγάλος ηγέτης είναι αυτός που απεχθάνεται την πολιτική ομηρία, που είναι πολέμιος των καταδοτών.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που ορθώνει τ’ ανάστημά του και μπαίνει μπροστά στους αγώνες προκειμένου να αποτρέψει τα σχέδια των ισχυρών κατά των πολιτών του.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που θέλει και προάγει την ελεύθερη σκέψη.

Μεγάλος ηγέτης είναι εκείνος που έχει το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία αλλά και την θέληση για να αγωνιστεί για έναν κόσμο καλύτερο, πληρώνοντας ο ίδιος με το μεγαλύτερο κι οδυνηρότερο τίμημα.

Μεγάλος ηγέτης τέλος είναι, εκείνος, που καμία σειρήνα, κανένα δέλεαρ, δεν μπορεί να τον κάνει να ξεφύγει από την μεγάλη του αποστολή.

Αυτός είναι ο ηγέτης. Αυτόν ον ηγέτη ονειρεύονται σήμερα οι νέοι μας. Αυτόν τον ηγέτη πρέπει να αναζητήσουμε κι εμείς, οι μεγαλύτεροι. Και μπορούμε να τον βρούμε.

Αν γυρίσουμε την πλάτη σ’ εκείνους που απέδειξαν ότι εκμεταλλεύτηκαν την εμπιστοσύνη μας.

Αν γυρίσουμε την πλάτη σε εκείνους που αναρριχήθηκαν στην εξουσία μόνο για να έχουν οικονομικά οφέλη, μόνο για να ικανοποιήσουν μωροφιλοδοξίες.

Αν γυρίσουμε την πλάτη σε εκείνους που μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε υποτελείς, δούλοι τους.

Αν βρούμε την δύναμη να γυρίσουμε την πλάτη στους αποτυχημένους πολιτικούς, τότε θα ανακαλύψουμε τους ενάρετους, τους ικανούς.

Γιατί η ματιά μας θα είναι καθαρή.

Γιατί στο μυαλό μας, το πρότυπο του ηγέτη δεν θα έχει χρώμα διχασμού αλλά άρωμα ήθους κι αρετής, άρωμα ενότητας.

Γιατί η ψυχή μας θα πλημμυρίσει από την πανανθρώπινη ιδέα της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κι αυτό το άρωμα, αυτή την ιδέα, αυτόν τον ηγέτη, θα ακολουθήσει η νέα γενιά.

Αυτός ο ηγέτης είναι εκείνος που μπορεί να χαράξει τον δρόμο για ένα καλύτερο αύριο, για μια Ελλάδα ανεξάρτητη, χωρίς σύννεφα και γκρίζες ζώνες, μια Ελλάδα δυνατή και με τους Έλληνες περήφανους…