Έθαβαν οι γέροι τους νέους τους
Κι όταν θα πέθαιναν αυτοί δεν θα έμενε κανείς να τους θάψει
Σαν το κατάλαβαν
Πως άταφοι θα έμεναν
Άρχισαν να μπαίνουν μόνοι τους στους τάφους
Και να σκεπάζονται με χώμα
Όσο καλύτερα μπορούσαν
Μη σας φαίνεται παράξενο
Έτσι γινόταν από πάντα στους πολέμους.
Όμως αυτός ο πόλεμος είναι διαφορετικός. Ζουν οι …
νέοι. Μόνο που λείπουν. Άλλοι φεύγοντας μακριά, άλλοι πιάνοντας μια γωνιά να σκύψουν στους καημούς τους κι άλλοι που χαμένοι στο λαβύρινθο με τις αγωνίες τους βαφτίστηκαν «καταθλιπτικοί». «Ψυχικά ασθενείς».
Αν και κάποτε, θα πρέπει να το δούμε κι αυτό. Να εντάξουμε τη μοιρολατρία και την αδιαφορία στις ψυχικές νόσους. Αυτή η ακινησία, αυτή η απουσία έστω της παραμικρής αντίδρασης, δεν είναι έργο τέχνης. Δε γίναμε αγάλματα. Είναι ασθένεια. Paranormal που θα έλεγε και κάποιος μελετητής.
Σκοτώνουν τους ανθρώπους όταν γεράσουν. Είναι «βάρος στην οικονομική πολιτική». Στην «προσπάθεια για ανάπτυξη». Είναι «άχρηστοι». Τους δολοφονούν πυροβολώντας τους μ’ ένα μέτρο στο κεφάλι. Ένα μέτρο που τους κόβει τη σύνταξη, ένα που τους κόβει τα φάρμακα, ένα που τους αφαιρεί το δικαίωμα να νοσηλευτούν.
Κάποιοι γέροι δε χρειάζονται να περιμένουν άλλα μέτρα να τους πυροβολήσουν στο κεφάλι. Τι είναι άλλωστε η καρδιά και ο εγκέφαλος; Ένα λίγο πιο ισχυρό «δεν αντέχω» από το συνηθισμένο και μπορούν να σβήσουν μόνα τους. Μια σύνταξη λιγότερη, μια ακόμη κυβερνητική επιτυχία.
Συγχωρέστε με, αλλά θεωρώ τους γέρους πιο σημαντικούς από διάφορα «ιερά και όσια» αυτής της πατρίδας που γέρασε κι έρχεται η σειρά της να πυροβοληθεί μ’ ένα ξεπούλημα. Δε θα ξεμπερδέψω με ευκολάκια του στυλ «καλά να πάθουν γιατί ψήφισαν συντηρητικά». Είναι οι γέροι μου ό,τι κι αν ψήφισαν. Τέτοιου είδους αφορισμοί και γενικεύσεις δε δείχνουν τίποτε άλλο από τον έρποντα κοινωνικό φασισμό μιας άλλης πλευράς.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ το ίδιο την εθνική αποκτήνωση με την εθνική προδοσία. Το γράφω μήπως και το κατανοήσουν διάφοροι εθνολάτρες της πολιτικής και της εκκλησίας. Προδότες είστε και δολοφόνοι. Κι εμείς οι υπόλοιποι άβουλοι. Αγάλματα. Πόλεμο έχουμε. Μαχητές δεν έχουμε. Μας σκοτώνουν τους γέρους. Αν δε σε νοιάζει, ήδη γέρασες πολύ.