(Μία άποψη για τα γεγονότα της Ύδρας)
Γράφει ο Ευρύμαχος
Οι ΥΔΡΑΙΟΙ έπραξαν και έδρασαν ακριβώς όπως αρμόζει σε ΕΛΛΗΝΕΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ανθρώπους. Υπερασπίστηκαν έναν συμπολίτη τους απέναντι στην αυθαιρεσία και την αδικία ενός ιδιωτικοποιημένου κράτους και ενός συμμοριακού καθεστώτος με οικογενειοκρατική δομή.
Την στιγμή που εκατομμύρια λαθραίοι πωλούν από καρφίτσα μέχρι “ελικόπτερα”, το εν Ελλάδι, το επί Ελληνικού Εδάφους νεοβυζαντινορωμαίϊκον υποκρατίδιον εξήντλησε την επίπλαστη νομιμοφροσύνη του απέναντι στον Υδραίο εστιάτορα που έτυχε να ξεχάσει ή
ετόλμησε να μην εκδώσει μία απόδειξη ταμειακής μηχανής.Συνέβη λοιπόν και αυτό. Να συλληφθεί ένας εστιάτωρ και να σπεύσει στο νησί της Ύδρας διμοιρία των ΜΑΤ λόγω των έντονων διαμαρτυριών και εκδηλώσεων συμπαραστάσεως και αλληλεγγύης από τους κατοίκους του νησιού.
Δεν θα σταθούμε στο όποιο ποιόν του εστιατόρος, ούτε στον όποιον χαρακτήρα του, ούτε σε λοιπές λεπτομέρειες, αλλά στην ουσία.
Ποιος νομοθετεί; Με ποια κριτήρια; Με ποια εχέγγυα; Έχει αίσθηση του Δικαίου; Τον ελέγχει κανείς;
Τον Εστιάτορα τον ρώτησε κανείς; Εμένα, Εσένα τον κάθε Πολίτη αυτού του Τόπου τον ρώτησε κάνεις μήπως έχει κάποια καλύτερη Ιδέα; Πρόταση;; Λύση;;; Όχι μόνον στα Οικονομικά. Στην Παιδεία, στην Υγεία, στο Περιβάλλον, στην Εθνική Άμυνα, στην Γεωργία.
Του έδωσε κανείς λογαριασμό;
Του είπε ποτέ κανείς, τόσα εισπράξαμε, τόσα δαπανήσαμε, τόσα χρειαζόμαστε ή τόσα μας περίσσεψαν;
Του έδωσε κανείς το δικαίωμα να έχει πρόσβαση σε αρχεία και δικαίωμα ελέγχου;
Είναι λογικό το κράτος να είναι συμμέτοχος και συνέταιρος μόνον στα κέρδη και να την κοπανάει στην ζημιά του κάθε επαγγελματία αφήνοντάς τον εκτεθειμένο;
Είναι θεμιτό ο φόρος (εκ του ΦΕΡΩ – ΣΥΝ-ΕΙΣ-ΦΕΡΩ στα κοινά, ο οποίος οφείλει και πρέπει να είναι αναλογικός και ανταποδοτικός, π.χ. σχολεία, δρόμοι, υπηρεσίες) να βαρύνει επιλεκτικώς και κατά το μάλλον τους μη συμμετέχοντες στην διαχείρισή του;;; Σημειωτέον ότι το συνολικόν ποσόν της έμμεσης και άμεσης φορολογήσεως (πανευρωπαϊκώς μάλιστα ) και κατά μέσον όρον υπερβαίνει το 70% του εισοδήματος.
Τι είναι πιο πιθανόν για ένα κράτος το οποίον αδυνατεί να εφαρμόσει τους νόμους που το ίδιο επινοεί. Να «κόπτεται» για την εφαρμογή ενός τυχάρπαστου νόμου ή να βρίσκει την ευκαιρία να καταστρέφει οτιδήποτε παραμένει Ελληνικό;
Η υπέρβαρη και λιπόσαρκη τηλεπροπαγάνδα που εκτοξεύουν κατά μυριάδες οκάδες τα ψηφιακά υποκατάστατα της ολιγαρχικής υποθολοκουλτούρας προσπαθεί να πείσει ότι η «φοροδιαφυγή» είναι η αιτία του «κακού». Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι σε κλεπτοκρατικό καθεστώς δεν υπάρχει φοροδιαφυγή. Υπάρχει αυτοάμυνα και αυτοπροστασία. Και η εφαρμογή το επίπλαστου νόμου όταν παρακάμπτει τα εκατομμύρια των λαθραίων και τις χιλιάδες των υψηλόβαθμων συνιστά υπέρβαση και παράβαση καθήκοντος. Και νομική και ΗΘΙΚΗ.
Στο έργο του Γάλλου διανοητή Μοντεσκιέ «το πνεύμα των νόμων», αναφέρεται ότι για να είναι «νόμιμοι» οι Νόμοι (νόμιμοι κατ΄ ουσίαν και όχι κατά το δοκούν όπως συμβαίνει στην σύγχρονη εποχή) πρέπει να είναι προσαρμοσμένοι στο κλίμα, στις παραδόσεις, στα ήθη, στα έθιμα και στην ιστορία του τόπου.
Κατά τον Ντιντερό, «ΝΟΜΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟΙ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ»…