ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ἤ Η ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Ἀπό την Χαρίκλεια
Ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα πέρασε μεγάλες περιόδους δουλείας.
Πρῶτα οἱ Ρωμαῖοι, οἱ ὁποῖοι πέρασαν τὴν Χώρα διὰ πυρός καὶ σιδήρου. (Τὰ περὶ ἑλληνορωμαϊκοῦ πολιτισμοῦ λεγόμενα, εἶναι ἁπλῶς μιὰ παραχάραξη τῆς ἱστορίας, τὴν ὁποία ἐμεῖς οἱ ἕλληνες ἀποδεχόμαστε λόγω γραικυλισμοῦ).
Ἀργότερα ἀκολούθησαν διάφοροι κατακτητὲς, οἱ ὁποῖοι πέρασαν καὶ αὐτοὶ τὴν Χώρα διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου. Ἀκολούθησαν οἱ Τοῦρκοι, ποὺ γιά 400 χρόνια ἔθυσαν καὶ ἀπώλεσαν καὶ ἔκαναν συστηματικὴ ἐθνοκάθαρση.
Παρὰ ταῦτα ἡ Ἑλλάδα ζεῖ. Καὶ ζεῖ διότι κατὰ τὴν διάρκεια ὅλων αὐτῶν τῶν αἰώνων τοῦ κατατρεγμοῦ, διέσωσε τὴν γλῶσσα της, τὴν θρησκεία της καὶ κυρίως τὴν ὀργάνωση τῆς Κοινότητας, τὸν ἀπόηχο τῆς πόλεως–κράτους τῆς ἀρχαιότητας.
Τὸ βασικότερο ὅμως χαρακτηρικό ὅλων αὐτῶν τῶν ἱστορικῶν περιόδων εἶναι ὅτι οἱ Ἕλληνες εἶχαν συνείδηση, ὅτι ὅλοι αὐτοὶ πού πέρασαν ἦταν κατακτητὲς. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ
ἔδρασε σωτήρια ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετωπισὴ τους. Καὶ τὸ ἔπραξαν μὲ μεγάλη ἐπιτυχία.
Σήμερα ὅμως ,καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη διαφορὰ, παρὰ τὸ ὅτι εἴμαστε μιὰ κατακτημένη χώρα δὲν τὸ καταλαβαίνουμε. Ἡ ἔνταξὴ μας στὴ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ἡ ἀπόλυτη ἐξάρτησή μας ἀπό τὴν Ἀμερικὴ, θεωροῦνται φυσιολογικὰ πράγματα τῆς σημερινῆς ἐποχῆς. Καί μάλιστα ἀναγκαία γιὰ τὴν ἐπιβίωσή μας στὰ πλαίσια τῶν πολιτισμένων κρατῶν τοῦ κόσμου.Ἔτσι μὲ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ διαλύσαμε τὸ ἐκπαιδευτικὸ μας σύστημα. Καταργήσαμε τήν γλῶσσα μας γιατὶ προφανῶς κάποιους ἐνοχλοῦσε καὶ δεχόμαστε καθημερινές πιέσεις νὰ ξεχάσουμε καὶ τὴν ἱστορία μας. Ἀποστερήσαμε ἀπὸ τὶς νέες γενεὲς τήν δυνατότηα τῆς καλλειέργειας τοῦ νοῦ, τὴν δυνατότητα νὰ διαλογίζονται , νὰ διαβάζουν τὴν ἑλληνικὴ γραμματεία. Νὰ προσεγγίζουν τὰ ἀρχαῖα ἀλλὰ καὶ τὰ νεώτερα κείμενα. Νὰ ἀποκτήσουν κριτικὸ πνεῦμα.
Ἡ μεταδικτατορικὴ γενιὰ ἔχει ἤδη φθάσει σὲ τραγικὰ ἐπίπεδα ἀμορφωσιᾶς.
Μὲ μία λέξη δὲν εἴμαστε κράτος ποὺ ἀποφασίζει γιὰ τὴν ζωὴ του καὶ κατ’ ἐπέκτασιν γιὰ τὴν παιδεία του. Ἐξ’ ἄλλου ὅσο περισσότερο ἀμόρφωτος εἶναι ἕνα λαὸς τόσο περισσότερο εὐκολομεταχείριστος εἶναι.
Θεωρῶ λοιπὸν γιὰ νὰ μὴ μακρυγορῶ, μιὰ καὶ ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι γνωστὰ, ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες πρῶτον καὶ σπουδαιότερον εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι δὲν εἴμαστε ἐλεύθεροι, οὔτε αὐτεξούσιοι νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε.
Καὶ ὅτι δὲν ἔχουμε νὰ περιμένουμε τίποτε ἀπὸ κανέναν. Ἰδίως ἀπὸ τοὺς ἑκάστοτε ὑπουργοὺς παιδείας ἤ τὰ παιδαγωγικὰ ἰνστιτοῦτα, τὰ ὁποῖα μόνο θυμηδία προκαλοῦν. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ σοβαρότερα ἱδρύματα ὅπως ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν ἡ ὁποία καθεύει μονίμως.
Ὅσο γιὰ τὰ πανεπιστήμια, καλλίτερα νὰ μὴ χαλάσουμε φαιὰ οὐσία, γιὰ τὴν ποιότητα παιδείας ποὺ προσφέρουν.
Ἄρα θὰ πρέπει νὰ ξαναβάλουμε ἐμπρὸς τοὺς μηχανισμοὺς ποὺ γιά χιλιάδες χρόνια μᾶς ἔσωσαν. Νὰ διδάξουμε μόνοι μας στὰ παιδιὰ μας τὴν Γλῶσσα μας καὶ τὴν Ἱστορία μας.Γιά να ξαναποκτείσουν αὐτοπεποίθηση, γνώση καί ἰδανικά.
Ναὶ, νὰ ξανανοίξουμε τὰ κρυφὰ σχολειὰ. Φανερὰ αὐτὴ τὴν φορὰ καὶ μὲ πεῖσμα.
Ὥστε νὰ καταλάβουνε ὅλοι αὐτοὶ ποὺ τολμοῦν νὰ μιλοῦν ἐξ ὀνόματός μας ,ὅτι ἡ περιφρόνηση τῶν συστατικῶν στοιχείων τῆς ὑπάρξεώς μας ὡς λαοῦ, δηλαδὴ τῆς γλῶσσας μας , καὶ τῆς ἱστορίας μας δὲν εἶναι ἀποκλειστικὸ τους δικαίωμα.
Εἶναι δικαίωμα καὶ εὐθύνη ὅλων μας.
Ἐδῶ ἔχει μιὰ μεγάλη καὶ ἱστορικὴ εὐθύνη ἡ Ἐκκλησία. Ἡ ἐκκλησία ποὺ διέσωσε τὴν ἀρχαῖα ἑλληνικὴ γλῶσσα στὴ λατρεία της. Καὶ δίδαξε στὰ χρόνια τῆς δουλείας, στὰ κρυφὰ σχολειὰ γενεὲς γενεῶν ἑλλήνων .Ἡ ἐκκλησία ποὺ ἔχει τὴν δυνατότητα, θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχει ἀνοίξει παντοῦ σχολεῖα.
Γιὰ νὰ διδάσκει ἑλληνικὴ παιδεία. Καὶ νὰ δώσει συγχρόνως ἰδανικὰ στούς ἱερεῖς της ποὺ πολλοί σήμερα παραπαίουν μέσα σὲ μιὰ δραματικὴ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα ξεπεσμοῦ.
Οἱ ἕλληνες γονεῖς πληρώνουν τεράστια ποσὰ γιὰ τὴν μόρφωση τῶν παιδιῶν τους.Ὅλα εἰς μάτην.
Θὰ ἔπρεπε νὰ ἀρχίσουν νὰ πληρώνουν πλέον καὶ γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ παιδεία τῶν παιδιῶν τους.
Βλέπω μὲ ἰκανοποίηση ὅτι πολλοί νέοι άνθρωποι ἀσχολοῦνται μὲ τὴν γλῶσσα καὶ μὲ τὴν ἱστορικὴ γραφὴ, ἀλλά καὶ μὲ τὴν κυνηγημένη ἱστορία μας. Μιὰ νέα ἐλπίδα γενιέται. Ἄς τὸ κάνουν ὀργανωμένα. Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες γνωρίζουμε ἀπό Φιλικὲς Ἑταιρείες.Ἕνα δίκτυο ἀνθρώπων καὶ ὁμάδων ποὺ θὰ προωθοῦν πανελλαδικὰ ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικὸ τὴν βασικὴ διδασκαλία τῶν μαθημάτων αὐτῶν. Καὶ δὲν εἶναι μόνον τὸ πολυτονικὸ. Εἶναι ἡ ἐπαναφορὰ τῆς ἑνιαίας γραμματικῆς καὶ τοῦ συντακτικοῦ.
Σὲ κάθε πόλη σὲ κάθε κοινότητα ἀνθρώπων, ἄς ἱδρύσουν πυρῆνες ἐκμαθήσεως τῆς γλῶσσας καί τῆς ἱστορίας. Ὥστε νὰ προσφέρουν στὶς νέες τουλάχιστον γενεὲς τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως.
Ὡς ἀντίδοτο στήν προγραμματισμένη ἠλιθιοποίηση τῶν παιδιῶν μας ποὺ προωθεῖται ἀπὸ τὴν μεταπολίτευση μέχρις σήμερα καὶ στὴν, μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια, ὑποδούλωσὴ τους σέ κάθε εἴδους «ἐπιδρομεῖς».