Δύο χρόνια από το Καστελλόριζο, μία μέρα από την Παγκόσμια ημέρα κατά των πειραμάτων σε ζώα.

Γράφει ο Νίκος Π.
(Δημοσιεύω αυτό το κείμενο σήμερα, για να αποφευχθούν συνειρμοί).
Τα τότε δεδομένα:
Εσωτερικό περιβάλλον:
Η Ελληνική Οικονομία το 2009 χαρακτηριζόταν από πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα (χωρίς τοκοχρεολύσια) 10% του ΑΕΠ και έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών 15,4% του ΑΕΠ. Δηλαδή, το ελληνικό Δημόσιο ξόδεψε εκείνη τη χρονιά 24 δισεκατομμύρια που δεν είχε και ως χώρα εισαγάγαμε 37 δισεκατομμύρια περισσότερα, κυρίως για καύσιμα, φάρμακα και τρόφιμα, από όσα εξαγάγαμε. Ταυτόχρονα, το πραγματικό ΑΕΠ της χώρας (παραμετροποιημένο ως προς την κατανάλωση στους Ευρωπαϊκούς μέσους όρους), ήταν
170 δις.
Εξωτερικό περιβάλλον:
Έπειτα από 2 χρόνια παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, τα παγκόσμια οικονομικά κεφάλαια, αναζητούσαν ασφαλέστερους προορισμούς. Αυτό ανέβαζε τα επιτόκια, σε επίπεδα τοκογλυφικά.
Πολιτική κατάσταση:
6 μήνες πριν, το ΠΑΣΟΚ, με επιχειρηματολογία του επιπέδου «λεφτά υπάρχουν» κέρδισε τις εκλογές, από ένα κόμμα που δεν ήθελε να κυβερνήσει (ΝΔ). Κανένας δεν γνωρίζει, προς τι η προεκλογική επιχειρηματολογία, τη στιγμή που ήταν βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν κυβέρνηση. Ειπώθηκαν βέβαια και άλλα γραφικά: (θα βγάλουμε την COSCO από το λιμάνι – η οποία διπλασίασε την παραγωγή παρά τις αντιξοότητες, θα ξαναγοράσουμε τον ΟΤΕ – και εν συνεχεία πούλησε επιπλέον ποσό, κλπ). Από τη στιγμή που διαπίστωσε την κατάσταση, αρχίσαμε τις φανφάρες περί πιστολιού στο τραπέζι κα. Όλα αυτά δημιούργησαν ασφυξία οικονομική. Στους 6 μήνες της διακυβέρνησης, είδαμε μία προετοιμασία virtual, και η οποία καμμία σχέση με την πραγματικότητα δεν είχε. Ο Παπανδρέου, εμπιστευόταν μόνο τις επιλογές του, ενώ η ιστορία του έδειχνε άτομο ανίκανο να επιλέξει συνεργάτες. Επιπλέον, το κλασσικό ΠΑΣΟΚ, σε κάθε ευκαιρία δυναμίτιζε τις όποιες του προσπάθειες. Αδύναμος να αντιδράσει σε συντεχνείες, σε αυθαιρεσίες και στον παλαιοκομματισμό, βρέθηκε από την κατάσταση της απόλυτης ευτυχίας, στον πανικό.
Πριν 2 χρόνια, (23/4/2010), ο τότε πρωθυπουργός Παναδρέου, από το Καστελλόριζο όπου βρέθηκε για κωπηλασία, απήυθυνε διάγγελμα στον Ελληνικό λαό, ενημερώνοντάς τον ότι προχωρά στις διαδικασίες δανεισμού από το ΔΝΤ και στην υπογραφή μνημονίου με τους νέους δανειστές μας.
Το Μνημόνιο που υπογράψαμε με τους δανειστές μας το 2010 είχε ως στόχο τον μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος το 2012 και τη βελτίωση του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών μέσα από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Το μνημόνιο εκτός από στόχους, έδινε και μία όδευση προς αυτούς. Αποτύχαμε πλήρως. Όχι τόσο ποσοτικά, αλλά κυρίως ποιοτικά.
Αιτίες αποτυχίας :
· Δεν αντιμετωπίσαμε την κρίση σαν ευκαιρία και ως εκ τούτου, ποτέ δεν σχεδιάσαμε στρατηγικά, για την αντιμετώπισή της. Για να χαράξεις στρατηγική, αρχικά θα πρέπει να ανατρέξεις στα πιστεύω σου. Ποιά είναι η θεωρία σου. Καπιταλισμός, σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός, τί τέλος πάντων. Μέσα από τα πιστεύω σου, θα μπορέσεις να βρείς απαντήσεις στην πορεία υλοποίησης, που θα σε απελευθερώσουν από τις αναστολές πραγματοποίησης.
· Αρνηθήκαμε την πραγματικότητα, ώστε να εστιάζουμε στο αίτιο του κακού. Το πρόβλημά μας δεν είναι οικονομικό. Είναι πρόβλημα κοινωνικό. Δεν λειτουργούν οι θεσμοί και τίποτε δεν προδικάζει, ότι ο κάθε ένας που μπορεί, θα αρχίσει να εκδίδει νομοθετήματα που δεν θα απαιτούν την παρέμβαση – διαμεσολάβηση της γραφειοκρατίας. Στη διετία της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δεν έγινε ούτε μία ιδιωτικοποίηση, ούτε βέβαια απολύθηκε κανείς από το Δημόσιο.
Δύο χρόνια και το Καστελλόριζο φαντάζει μακρυνό. Θα το βρίσκουν μπροστά τους μόνο οι φοιτητές της Πολιτικής Οικονομίας, σαν ένα τόπο από τον οποίο ένας αδύναμος Πρωθυπουργός νομίζοντας ότι έπαιζε monopoly, προσπάθησε virtual να σώσει μία χώρα.