Οι φράσεις που καταργούνται ή αναθεωρούνται λόγω μνημονίου … (Δουλειά κλπ)
Πήρα ένα μήνυμα από την Ελλάδα, πρόσθεσα κι εγώ τα δικά μου, δώστε του μια γύρα να κάνει καθένας τη συμβολή του σε αλάτι και πιπέρι ήτοι άχτι, ό,τι έχει ευχαρίστηση. (Ήδη ξεπεράσαμε τις 10 Εντολές του Μωυσή, το 12-λογο του Γύφτου, το Μετά 20 Έτη, κοντά είναι τα 40 Χρόνια Σκλαβιά και Φυλακή και πιο πέρα είναι ο 100-ετής πόλεμος). Χ.Μ.
Καταργείται πλέον η φράση του θυμωμένου γείτονα “Ρε θα κάνετε ησυχία να κοιμηθούμε, δουλεύουμε αύριο” (χλωμό έως απίθανο να δουλεύουν αύριο!).
Συνεπώς καταργείται και η έκφραση “Τελειώνετε, κυρία μου, έχουμε και δουλειές”.
Δεν είναι σωστή πια και η έκφραση “Μια δουλειά σε βάλαμε να κάνεις” (Μία; Μόνο; Αστείο!).
Για το σύνθημα “Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο” (Βρες πρώτα έναν πελάτη και μετά τα λέμε!).
Καταργείται από τα σχολεία το μάθημα του Επαγγελματικού Προσανατολισμού (εκτός και αν το θέλουμε για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις ή για όσα Ελληνάκια θα μεταναστεύσουν).
Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε την φράση “εθελοντική εργασία” αφού ο όρος “εργασία” από μόνος του, αρκεί για να αποδώσει το ίδιο νόημα!
Μετά από τη σύμφωνη γνώμη της Εταιρίας Προστασίας του Παιδιού και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στην κατηγορία της Κακοποίησης Ανηλίκου ανήκει και η ερώτηση προς τα παιδιά, όπως: “Σοφούλα, τί δουλειά θέλεις να κάνεις όταν μεγαλώσεις;”
Από την φράση “δουλειές με φούντες” κρατάμε τις φούντες, μπορεί να χρειαστούν δεν πρέπει να πετάμε τίποτα!
Η δικαιολογία των ανδρών προς τις γυναίκες “Αγάπη μου, άργησα γιατί είχα μια δουλειά” δεν ισχύει πια. Θέλουν κόπανο κατακέφαλα, μάλλον σε «παλιο-δουλειά» ήταν!
Η έκφραση «Πάλι σε δουλειά με έβαλες» δεν ισχύει πια. Το ίδιο και η παρεμφερής έκφραση: «Τώρα μου άνοιξες πολλές δουλειές».
Πλέον από το Δημοτικό, η δημιουργία προτάσεων θα αξιολογείται μόνο ως προς την ορθογραφία και τη γραμματική, αλλά όχι τη σύνταξη που είναι πλέον ανύπαρκτος όρος. Ισχύει όμως η έκφραση: «Σας συνδέουμε με το κέντρο σύνταξης ειδήσεων του MEGA”.
Πώς ήξερε ο Όμηρος για τη Ζάκυνθο όταν είπε: «Είστε τυφλοί στα αυτιά, στο μυαλό και (μάλλον όχι) στα μάτια»; Μέγας προφήτης της φυλής.
Η έκφραση “εργασία και χαρά” καταργείται για αρκετό καιρό μάλλον!
Καταργείται η έκφραση: «Δουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε» και μετατρέπεται σε «Δουλειά δεν είχαμε, δουλειά δεν θα βρούμε»
Καταργούνται ως άνευ αντικειμένου και ερωτήσεις τύπου “τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;” ή “άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις;»
Θεωρείται συκοφαντική δυσφήμιση να πεις στον άλλον: «Άντε ρε κάνε τη δουλειά σου» και ισοδυναμεί ποινικώς με το «άι στο διάλο».
«Η καλή δουλειά αργεί να γίνει». Ναι ρε παιδί μου, πολύ αργεί.
«Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και κυνήγησε τη φτώχεια». Αφού ήταν στην πόρτα γιατί δεν κυνηγούσε τη σπιτονοικοκυρά πρώτα; Τώρα που να τη βάλω να καθίσει; Στο παγκάκι του πάρκου;
Δεν καταργείται: «Αν ήταν καλή η δουλειά θα δούλευε κι ο Δεσπότης». Σαφέστατο.
Μόνο για πολιτικούς, επόπτες της Τρόικα, υπαλλήλους της Βουλής, συμβούλους και συγγενείς υπουργών και δημάρχων κλπ συνεχίζει να ισχύει το παρακάτω: «Μ’ αρέσει η δουλειά. Μ’ ενθουσιάζει. Μπορώ να κάθομαι επί ώρες και να τη κοιτώ».
Αντίθετα με τη λέξη δουλειά η λέξη δουλεία ενεργοποιείται επ’ αόριστον (όχι όμως για πάνω από 400 χρόνια γιατί ως γνωστόν μόνο μέχρι τόσα έτη αντέχει του Έλληνος ο τράχηλος, όντας σκληροτράχηλος λαός).
Παρακαλείται ο κ. Μπαμπινιώτης, ο για ένα μήνα υπουργός «Αντεθνικής Παιδείας και Αντιπαιδείας και διά βίου Αμάθειας», να ενημερώσει το λεξικό του στη νέα έκδοση. Θα το στείλουμε στην Υπουργό Υποανάπτυξης, γιατί η Άννα Διαμαντοπούλου είναι ο νέος Αριστοτέλης της Ελλάδας, παντογνώστρια είναι για κάθε υπουργείο και κάθε κυβέρνηση, μέχρι και να προσγειώνει έλληνες μετανάστες στον Άρη ξέρει.
Και ας μη χάσουμε το γέλοιο μας: μέσα στη τραγωδία του Πελοποννησιακού Πολέμου γράφτηκαν οι καλύτερες κωμωδίες του Αριστοφάνη.
