ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!

Κανένα κακό δεν έπαθες,
Αν δεν το κάνεις δικό σου.
ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ.
Λένε, ότι άμα περπατάς αμέριμνος σε μια παραλία και ξαφνικά αποσύρονται τα νερά της θάλασσας στο βάθος, για πολλή ώρα, εσύ να μην χαίρεσαι. Δεν το κάνει η θάλασσα για να σου δώσει την ευκαιρία να μαζέψεις κοχύλια και πολύχρωμα βοτσαλάκια. Ούτε σου δίνει περισσότερο τόπο για να παίξεις με τις ρακέτες σου.
Απλώς η θάλασσα προετοιμάζεται για το τσουνάμι που θα στείλει για να κατακλύσει και καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά του.
Όταν επικρατούσε τα τελευταία χρόνια μια αφύσικη νηνεμία, και χαλαρότητα σε όλα τα επίπεδα της ζωής, όταν οι τράπεζες-σχεδόν ικετεύοντας-,σου έδιναν δάνεια για πάσης φύσεως δραστηριότητες, πολλές φορές μη σοβαρές, εσύ γιατί χαιρόσουν;
Δεν το έκαναν από το κίνητρο της αγαθοεργίας και της φροντίδας για σένα, απλώς ήθελαν τη δέσμευσή σου με τα δάνεια της εξάρτησης. Αύξαναν τις ανάγκες για περισσότερα υλικά
αγαθά, περισσότερη ευμάρεια, περισσότερη αναγνωρισημότητα στο κοινωνικό περιβάλλον, περισσότερο άγχος και στο τέλος περισσότερη μοναξιά.
Ο Ισαίος ο σοφιστής, όταν έφτασε στην ωριμότητα της ηλικίας του, και έχοντας ζήσει στα νιάτα του έναν άσωτο βίο, με γλέντια έρωτες και σπατάλες, συνήθιζε να λέει στους φίλους του ότι τόσα χρόνια τρυγούσε τους κήπους του Ταντάλου. Κατάλαβε δηλαδή ότι όλες οι ηδονές που είχε ζήσει ως νέος, ήταν απλώς σκιές και όνειρα.
Τα πραγματικά αγαθά που μπορεί να χαρεί κάποιος δεν χρειάζονται χρήματα, βρίσκονται γύρω μας, αρκεί να τα δούμε με μια διαφορετική ματιά, με διαφορετική φιλοσοφία.
Έχω την αίσθηση ότι η επέλαση του τσουνάμι σα να μας έβγαλε από την μακαριότητά μας.
Μέσα σε λίγο καιρό αλλάξαμε και θα αλλάξουμε πιστεύω κι άλλο. Το κενό των υλικών αγαθών, αρχίζει να το αναπληρώνει η φιλία, η συντροφικότητα, η αλληλοβοήθεια.
Αυτό το κίνημα που εξαπλώνεται, της διανομής φθηνών τροφίμων, και όλες οι άλλες κοινωνικές συμπράξεις που μας βγάζουν από την μοναξιά μας, φέρνουν την ελπίδα μιας άλλης αντιμετώπισης της ζωής.
Το παλιό αρχίζει να πεθαίνει σιγά-σιγά, και μεις πρέπει να το υποβοηθήσουμε και να επιταχύνουμε το τέλος του, παραμερίζοντάς το, και αποκλείοντας κοινωνικά τους υπαίτιους αυτής της κατάστασης, όπως κάνουν ήδη σε πολλούς νομούς της πατρίδας μας.
Έπειτα απαλλαγμένοι από τα ξεπερασμένα βαρίδια, πρέπει όλοι μαζί να φροντίσουμε να διαχειριστούμε τις νέες συνθήκες.
Όταν ο Δημήτριος ο Πολιορκητής κατέλαβε τα Μέγαρα, κάλεσε τον φιλόσοφο Στίλπωνα,-μαθητή του Ευκλείδη-και τον ρώτησε: αν του είχαν αρπάξει τίποτα δικό του. Ο Μεγαρέας Στίλπων απάντησε :ότι δεν είδα κανέναν να παίρνει κάτι δικό μου.
Εννοούσε ότι δεν μπορεί κανένας να αρπάξει, να λεηλατήσει αυτό που έχουμε μέσα μας. Εμείς είμαστε οι κύριοι των καλύτερων αγαθών, που είναι οι ορθές απόψεις, οι γνώσεις και η αρετή, και πρέπει ν΄αντιμετωπίζουμε το μέλλον απτόητοι και θαρραλέοι.
Σύντροφος στην νέα πορεία μας θα σταθεί η όμορφη φύση της πατρίδας μας, που μπορεί να μας θρέψει και να μας προσφέρει γαλήνη, ευχαρίστηση και σιγουριά. Ας γυρίσουμε-τουλάχιστον όσοι μπορούν-στη ζεστή αγκαλιά της πλούσιας Ελληνικής γης, πρόθυμο αποκούμπι πάντοτε σε δύσκολες καταστάσεις.
Μπορούμε!!!
Θα τα καταφέρουμε!!!
Θα μείνουμε όλοι ζωντανοί
Στη σκηνή
Σαν ροκ συγκρότημα,
Θα μας αντέξει το σκοινί
Κι αυτό θα φανεί
Στο χειροκρότημα.
(παραλλαγή στίχων, από το τραγούδι που τόσο γλυκά μας λέει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη).
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.