Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
Οι Έλληνες ζουν μέρες τρόμου, ανασφάλειας και δέους. Ζουν κάτι ανάμεσα σε αυτό που έζησαν οι πολίτες της Αργεντινής το 2001 και σε αυτό που βίωσαν τις προηγούμενες μέρες οι κάτοικοι της Βόρειας Κορέας. Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι το 2012 είναι η χρονιά του ομαδικού τρόμου και του γοερού πανικού για Ελλάδα και Ευρώπη. Οι απανταχού ηγεσίες ομολογούν ανοιχτά ότι η κρίση θα οξυνθεί, με την Γηραιά Ήπειρο να κατέχει τα αρνητικά «σκήπτρα» σε τέτοιες προοπτικές. Αδιέξοδα, λιτότητα, φαύλοι κύκλοι, υφέσεις και τρόμος θα είναι οι λέξεις που θα χρησιμοποιηθούν περισσότερο από όλες τις άλλες, μέσα στην χρονιά που έρχεται. Για παράδειγμα, ο Αργεντινός βραβευμένος συγγραφέας, Πέδρο Μπρίγκερ, που έζησε την κόλαση της Αργεντινής, είπε ότι «η χώρα μου υπήρξε το μεγάλο εργαστήριο στη Νότιο Αμερική». Κάτι που αυτή τη στιγμή θεωρώ ότι είναι η Ελλάδα, το …αντίστοιχο «μεγάλο εργαστήριο της ΕΚΤ στην Ευρώπη».
Από την άλλη, οι περισσότεροι Έλληνες ζουν το σύνδρομο του βωβού κλάματος. Βιώνουν μια νευρική μορφή ομαδικού θρήνου, κάτι σαν και αυτό που έζησαν οι Βορειοκορεάτες πρόσφατα με τον θάνατο του ηγέτη τους. Ζούμε δηλαδή, αυτό που μοιάζει με την άγραφη κοινωνική «οδηγία» του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Ζούμε όλοι μας σχεδόν, προκαταβολικά, αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι ότι θα μας συμβεί με την επόμενη Δανειακή Σύμβαση.. Για παράδειγμα, περίπου 2,3 Έλληνες συνταξιούχοι θα κατασυντριφθούν, ενώ η οικονομία μας ίσως διασωθεί. Σιγά μη μας δώσουν έτσι εύκολα οι Ευρωπαίοι άλλα 86 δισ. ευρώ, μέσα στις επόμενες 7 περίπου εβδομάδες, όταν για να πάρουμε την δόση των 8 δισ. ευρώ, μας πέρασαν όλους ομαδικώς, επί μήνες, από το «Δρομοκαϊτειο».
Παρά το γεγονός ότι η τύχη της Ελλάδας κρέμεται από μια κλωστή και παρά τις διάφορες ημι-δημόσιες διαβουλεύσεις και συζητήσεις, ότι στο τέλος θα δημιουργηθεί ένα υπερ-Ταμείο και ένας υπερ-φόρος για να χρηματοδοτήσει το ασφαλιστικό μας σύστημα, στην Ελλάδα δεν γίνεται τίποτα. Η Τρόικα έχει κρυφό τελικό στόχο την εθνική σύνταξη των 300 ευρώ. Πως μεταφράζεται λοιπόν τώρα πολιτικά αυτό που είπε ο κ. Λοβέρδος ότι «η χώρα καταρρέει και με Παπαδήμο»; Οι Έλληνες καταθέτες μπήκαν πια στο κλαμπ των φτωχών της Ένωσης. Οι αγορές γίνονται όλο και περισσότερο απειλητικές και φοβερίζουν τους πάντες και τα πάντα, με μπαράζ από υποβαθμίσεις. Η κυβέρνηση στρέφεται όψιμα στο να εξετάζει, από το 2012, την υποχρεωτική δήλωση των τραπεζικών καταθέσεων για όλους (Ελλάδα και εξωτερικό).
Και πάνω σε όλα αυτά, έρχεται η Γερμανική Δικαιοσύνη να «βυθίσει» επισήμως ΠΑΣΟΚ και Άκη στην πολιτική Άβυσσο (αν και εδώ που τα λέμε, σιγά τώρα …τα ωά!: τους Έλληνες τους έμαθαν να θεωρούν την μίζα ως «νόμιμη» κοινωνική ανταμοιβή και αναγκαία προϋπόθεση για να πετύχουν το αυτονόητο). Μόνο Έλληνες πολιτικοί έχουν το «προσόν» να πληρώσουν 2,5 δισ. ευρώ (μισθωτών και συνταξιούχων), για να παραλάβουν μετά από μια εξαετία ένα Γερμανικό υποβρύχιο, που μάλιστα γέρνει. Από την άλλη, δώδεκα Πράσινοι Βουλευτές, για να προλάβουν τις κοινωνικές εκρήξεις, με επιστολή τους στον Πρωθυπουργό, του ζητούν να λάβει μέτρα κοινωνικής προστασίας. Επιπροσθέτως, οι πολιτικοί Βαρόνοι του ΠΑΣΟΚ παίρνουν θέσεις, οργανώνονται και χτίζουν γέφυρες, για την μετα-Παπανδρεϊκή εποχή.
Πέραν αυτών, έχουμε 28 μήνες περίπου ΠΑΣΟΚ, με τα κυβερνητικά μέτρα και τους φόρους να πέφτουν «βροχή». Το καθημερινό εκβιαστικό δίλημμα «χρεωκοπία ή δόση;» και με την επόμενη 7η δόση να βρίσκεται ήδη στον «αέρα», οι Έλληνες βλέπουν την εθνική τραγωδία και τον τρόμο να πλησιάζει εφιαλτικά. Τα σενάρια που διακινούνται είναι δραματικά. Ένα τελευταίο σενάριο, λόγου χάρη, που συζητείται (ως έσχατη λύση;) είναι και αυτό του αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού: δέσμευση μέρους των καταθέσεων των Ελλήνων και ανταλλαγή τους με αντίστοιχου ποσού ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Κλείνοντας, το τελικό πάζλ το «δένει» και το αναδεικνύει το επόμενο δεδομένο. Πολλοί στοιχηματίζουν την επιστροφή της Ελλάδας στην Δραχμή, για το επόμενο έτος! Στην απάντηση «ναι, η Ελλάδα θα φύγει από το ευρώ», η απόδοση είναι 1,83 (Κερδίζεις; παίρνεις 183 ευρώ στα 100 ευρώ, 83 κέρδος. Χάνεις; δεν παίρνεις τίποτα). Και το πιο σπουδαίο. Οι επιχειρήσεις στοιχημάτων θεωρούν (μέσα από τα εν λόγω στοιχήματα) ότι είναι πιο πιθανό να αποχωρήσει η Γερμανία, παρά το Βέλγιο ή η Ιρλανδία από την σημερινή ευρωζώνη…