Ο Αργός Θάνατος και η μόνη σωτηρία στην οικονομική κρίση.

Στην εξαιρετική μελέτη – πρόταση ενός μεγάλου επιστήμονα διεθνούς κύρους, απάντησε ο Αντίλογος με ένα πολύ καλό άρθρο.
Ο BondHolder λοιπόν απαντά στον Αντίλογο:
Αγαπητέ Φίλε
Αυτά που γράφεις τα ασπάζομαι και αρκετά έχουν μια πολύ ισχυρή βάση. Θέλω όμως να βάλω άλλο ένα πετραδάκι στην υγιή  αυτή ανταλλαγή απόψεων γιατί έτσι ίσως καταφέρουμε να φτάσουμε σε ένα σενάριο δράσης που θα είναι το καλύτερο για τον τόπο.
Δυο πράγματα πριν μπούμε στο θέμα μας.
Πρώτον προσωπικά λογά της δουλειάς μου  έζησα στο εξωτερικό για 30 χρόνια δουλεύοντας πολύ κοντά στον χρηματοοικονομικό κλάδο και συνεχίζω να δουλεύω. Έτσι θα με συγχωρέσεις για τα λιτά και λανθασμένα Ελληνικά.
Δεύτερον έζησα την κρίση του 82, την κατάρρευση της Άπω Ανατολής, της Αργεντινής, της Ρωσίας και τώρα της Ελλάδος. Μπορείς να πεις ότι κάποιο διάστημα ήμουν «κερδοσκόπος».
Ας πάρουμε τα θέματα ένα – ένα.
Πέραν των πολλών προϋποθέσεων (οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στο όριο της “Ευχής” όπως  «η τύχη της χώρας δεν πρέπει να μείνει στα χέρια πολιτικών»).
1989- Μια εταιρεία 42 δις πτωχεύει.. Μας καλούν να την αναχρηματοδοτήσουμε. Το μονό που ακούμε στο δωμάτιο όπου ήταν  μέσα 35 δικηγόροι ήταν η διοίκηση να κατηγορεί την προηγούμενη ποσά λάθη έκαναν και πόσο ανίκανοι ήταν. Γύρισε τότε το αφεντικό μου που διαχειριζόταν 25 δις $ για το CALPERS (συνταξιοδοτικό ταμείο της California’s) και μου  λέει. « not a penny to them. Ι can not stand people that blame others for a problem. We are here to solve a problem not to run a court»
Οι πολιτικοί δεν ξέρουν να διαχειριστούν τέτοιες κρίσης.
Έπρεπε η κυβέρνηση να είχε καλέσει μια ομάδα από Έλληνες του εξωτερικού που μαζί με δυο τρεις Έλληνες που γνωρίζουν την αγορά των ομόλογων ( και όχι την Goldman Sachs και τον γελοίο φερεσιχνο οικονομολόγο) να σχεδιάσουν ένα πλάνο δράσης.
Ερασιτεχνικά λοιπόν μπήκαν στο στόμα του λύκου. Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Δεν λες ποτέ, μα ποτέ, μα ΠΟΤΕ ότι μια χωρά είναι η εστία της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ. Ότι όλοι είναι διεφθαρμένοι. (ιδίως όταν εσύ ήσουν πρωτοκλασάτος υπουργός αυτών των διεφθαρμένων κυβερνήσεων)
Ξέρεις ότι υπάρχει δείκτης διαφθοράς και ότι δεν μπορεί ένας «κερδοσκόπος» να κρατεί ομολόγα κράτους εάν ο δείκτης είναι μεγάλος. Ξαφνικά ο δείκτης της Ελλάδος κτύπησε ταβάνι και οι πώλησης ήρθαν σαν χείμαρρος (αύξηση των spreads). Θυμάμαι ο Ιντι Αμιν πολεμάτε με νύχια και με δόντια να μην πει κάνεις ότι υπήρχε διαφθορά στην UGANDA..
Και το χειρότερο από όλα- τα βγάλαμε όλα στην δημοσιότητα. Ποτέ μα ποτέ δεν κάνεις διαπραγματεύσεις με εταίρους σε τόσο μεγάλο θέμα μέσω ΜΜΕ. Αυτά είναι για παιδιά που παίζουν στην άμμο. Και σίγουρα δεν αρχίζεις παγκόσμιες σταυροφορίες εναντίων αυτών ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ και από αυτούς που περιμένεις να σου δανείσουν. Γιατί δεν το έκανες πριν εάν ο σκοπός είναι αληθινά η εξυγίανση του τραπεζικού χώρου; Με τετοιους χειρισμούς  δείχνεις πόσο αδύνατος είσαι.
Ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας όταν άρχισε η κρίση κάλεσε για ένα Σαββατοκύριακο 12 σοβαρούς οικονομολόγους,  traders, κτλ. Σχεδίασαν ένα πλάνο και οι πολιτικοί το εφάρμοσαν στην γραμμή. Αυτή την στιγμή η Ιρλανδία έχει 1 δημοσίευμα για κάθε 21 της Ελλάδος. Και τα spread της Ιρλανδίας αρχίζουν να ξεφουσκώνουν.
Φυσικά το κερασάκι στην τούρτα είναι το καινούργιο slogan «δεν θέλουμε λεφτά Θέλουμε να δανειστούμε με επιτόκια Γερμανίας» Γελά κυριολεκτικά όλη η υφήλιος μαζί μας. Να το θυμάσε όσο κάνουμε αυτές τις ανοησίες τα spreads θα είναι ψηλά. Και θα κλείσω αυτό το κεφάλαιο με μια άλλη ιστορία για να καταλάβεις τι πραγματικά κοιτά η αγορά και πως διαμορφώνονται τα spreads.
Ήμασταν στο IVORY COAST για να δανείσουμε στην νέα κυβέρνηση. Η παλιά κυβέρνηση είχε αφήσει χρέος. Το πρώτο που είπε ένας σεμνός και λιτός πολίτικος ήταν « η χωρά έχει συνεχεία. Αναγνωρίζουμε τα χρέη και θα τα πληρώσουμε» Ούτε μια κουβέντα για τους παλιούς. Η αναλύσεις έδειξαν οι δεν θα μπορούσε να το κάνει. Λόγο της στάσης του δεν φύγαμε και προσπαθήσαμε και να βοηθήσουμε και τα λεφτά μας να πάρουμε
Αγοράσαμε τα παλιά ομολόγα στα 65 cent και τα πακετάραμε με συμβόλαια καφέ από το Chicago. Σε δυο χρόνια είχαμε παρά πίσω τα λεφτά μας και με αρκετό κέρδος. Τα spread έπεσαν εκείνη την εποχή από 14%  στα 7%.
Όπως βλέπεις αγαπητέ φιλέ βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού λόγο της ανικανότητας των πολίτικων να χειριστούν μια όντως πολύ σοβαρή κρίση. Ίσως έπρεπε να γράψω
« η τύχη της οικονομίας σε τέτοιες καταστάσεις δεν πρέπει να είναι ΜΟΝΟ στα χεριά ΑΥΤΩΝ των πολιτικών» αλλά και αυτό το λέω με βαριά καρδιά.
Θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω το άρθρο αυτό λίγο αργότερα. Άνοιξαν οι αγορές και πρέπει να δουλέψω.
Δείτε εδώ την εξαιρετική μελέτη: Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ