Ξαναβρήκαν τον ύπνο τους στο λευκό οίκο μετά τη δημοσκόπηση της VPRC για την Κ. Ελευθεροτυπία. Ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός έδωσε την απάντηση του στους αδηφάγους Ρώσους που είχαν το θράσος να θέλουν ενεργειακή συνεργασία. Τέλος πλέον στις Αμερικάνικες απειλές και στο άγχος της Ντόρας καθ’ ότι η σημειολογία των αποτελεσμάτων δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες:
Πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ του Γεωργίου Παπανδρέου, που βεβαίως δεν έχει πει κουβέντα για αγωγούς (δεν τον ρώτησαν κι’ όλας), έχει μιλήσει όμως για σχέδια Ανάν, για Γεωργίες κλπ. Εξ’ άλλου το αίμα νερό δε γίνεται. Ο Γιώργος φαίνεται να συνεχίζει επάξια την πολιτική του θείου του αντιπάλου του, “ανήκομεν εις την Δύσιν”.
Τρίτη Πολιτική δύναμη ο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ τα λόγια περιττεύουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός που καταψήφισε στη βουλή τη συμφωνία, ενώ είναι η πλέον σταθερή πολιτική δύναμη στον τόπο με μηδενική παρέκκλιση των αρχών του: Όχι ΗΠΑ ΞΗΠΑ δηλαδή.
Τέλος, η μεγάλη έκπληξη: Οι Οικολόγοι Πράσινοι* (σαν τους κρυστάλλους). Οι Πράσινοι Οικολόγοι έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση για το θέμα των αγωγών:
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν έγκαιρα δηλώσει πως ο σχεδιασμός του αγωγού πραγματοποιήθηκε ερήμην της κοινωνίας, πως η κατασκευή του μπορεί να έχει τεράστιες επιπτώσεις στο Θρακικό Πέλαγος και το Δέλτα του Έβρου και πως η λειτουργία του θα παγιώσει την εξάρτηση της Ελλάδας και της Ευρώπης από ρυπογόνο πετρέλαιο, το οποίο μάλιστα προέρχεται από ασταθείς και μη δημοκρατικές περιοχές(!!!!).
Όχι λοιπόν στο αντιδημοκρατικό πετρέλαιο (για το φυσικό αέριο κουβέντα). Ζήτω το δημοκρατικό πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας, και του Ιράκ! Που μεταφέρεται οικολογικά με τα γνωστά υπερσύγχρονα (φιλικά προς το πέλαγος) σαπιοκάραβα των οικολόγων εφοπλιστών.
Το άγαλμα του Τρούμαν μπορεί να στέκει ήσυχο. Η δημοκρατία στην Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες και πράσινες περικοκλάδες.
*Οι Πράσινοι οικολόγοι δεν έχουν καμμία σχέση με άλλα οικολογικά σχήματα. Είναι ξαδερφάκια των Γερμανών πρασίνων, που απέτρεψαν το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας με πυρηνικά, προωθώντας το “οικολογικό” απεμπλουτισμένο ουράνιο. Προσοχή στις απομιμήσεις.