Η απόφαση των ΗΠΑ για αναβολή της ρήξης με Ρωσία επί προεδρίας Μπους μπήκε σε εφαρμογή με έναν άνευ προηγουμένου θεατρινισμό με συμπρωταγωνιστή την Τουρκία. Άπαξ και είχε αποφασιστεί ή αποφυγή ρήξης στην παρούσα φάση, οι επιτελείς του πενταγώνου έψαχναν τρόπο να ακυρώσουν τις δηλώσεις Μπους περί αποστολής “ανθρωπιστικής” βοήθειας με στρατιωτικά πλοία παρά το εμπάργκο που είχε επιβάλλει η Ρωσία στο Πότι. Αυτό έπρεπε να γίνει έτσι ώστε να αποφευχθεί η γελοιοποίηση του Λευκού οίκου που είχε ανακοινώσει τη στρατιωτική αποστολή ως τετελεσμένο.
Το στρατιωτικό καθεστώς της Τουρκίας έδωσε στις ΗΠΑ το άλλοθι, “εμποδίζοντας” τα στρατιωτικά πλοία να διαβούν το Βόσπορο, ενεργοποιώντας μια διακοσμητική διάταξη που είχε τεθεί σε αχρηστία για όλα τα πλοία του ΝΑΤΟ (πλην των Ελληνικών). Το ευφάνταστο του σχεδίου αφήνει τους πάντες ικανοποιημένους και δίνει στις ΗΠΑ τον απαιτούμενο χρόνο να προετοιμάσει τη μορφή της επερχόμενης ρήξης, εμποδίζοντας την ταπείνωση που θα προέκυπτε είτε από την ακύρωση είτε από τον παρεμποδισμό της αποστολής μέσω Ρωσικών πολεμικών ενεργειών.
- Οι ΗΠΑ γλίτωσαν το φιάσκο δημιουργώντας παράλληλα κλίμα για επερχόμενη ανατροπή του Ερντογάν.
- Το στρατοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας πούλησε “αντιαμερικανισμό” αντικατοπτρίζοντας το λαϊκό αίσθημα.
- Το ΑΚΡ ενισχύεται πολιτικά, ο Ερντογάν όμως δε ρωτήθηκε καν για αυτή την ενέργεια. ¨Ηταν καθαρά απόφαση του στρατού.
- Η Ρωσία απεμπλέκει προσωρινά την Τουρκία από τη λίστα εχθρών στον Καύκασο παρ’ ότι είναι η μόνη χώρα που μπορεί να έρθει σε φυσική ρήξη με τη Ρωσία δίνοντας άλλοθι στο ΝΑΤΟ για επέμβαση μετά το φιάσκο της Γεωργίας.
Ακολουθεί άρθρο του Κου Θύμιου Παπανικολάου από το www.resaltomag.gr
Έχουμε αναλύσει διεξοδικά στο περιοδικό, αλλά και εδώ μέσα, ότι ο ένδο-ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής οξύνεται.
Έχουμε υπογραμμίσει ότι ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, ο πλέον πολιτικά συνειδητός παγκοσμίως, έχει διαγνώσει τους κινδύνους μετατροπής της Ευρώπης σε «Φιλιππινέζα» των ΗΠΑ.
Ο Σαρκοζί εκφράζει αυτή την ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική τάση πιο συνειδητά από όλους τους άλλους. Ο «άξονας» της «αντίστασης» απέναντι στην αμερικάνικη αυτοκρατορία είναι ο γαλλογερμανικός. Γύρω από αυτόν συντάσσονται και περισσότερες κλασικές καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης, πλην της Αγγλίας.
Αυτός ο γαλλογερμανικός άξονας για να ξεπεράσει τα αδιέξοδα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και τις ασφυκτικές «δαγκάνες» του πλανητικού αμερικανικού ιμπεριαλισμού που βυθίζεται σε «κρίση κατάρρευσης», ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ όλο και περισσότερο προς τη Ρωσία.
Είναι η βαθιά κρίση κατάρρευσης του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού που οξύνει τις εσωτερικές αντιφάσεις του και υποχρεώνει νομοτελειακά τις ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του κεφαλαίου να αναζητούν διέξοδο στη Ρωσία και να συνδέονται μαζί της
Είναι γνωστό ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και πάντα οι διάφορες ανταγωνιστικές μερίδες του κεφαλαίου αναζητούν αλλαγή των συσχετισμών η κάθε μια για το δικό της συμφέρον. Για τους Ευρωπαίους παρουσιάζονται οι «συνθήκες» να διεκδικήσουν περισσότερα κέρδη από τους Αμερικανούς αυτοκράτορες. Η Ρωσία ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ είναι ο «χώρος» για να ανατραπούν οι συσχετισμοί υπέρ των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Ο Γαλλογερμανικός άξονας ηγείται αυτής της «ανατροπής» και ο Σαρκοζί είναι ο πολιτικός ηγέτης του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.
Ο Κώστας Καραμανλής είναι ολοκληρωτικά ενταγμένος σε αυτόν τον γαλλογερμανικό άξονα…
Οι πρώτες, ορατές «ρωγμές» στον ενδοϊμπεριαλιστικό αυτό ανταγωνισμό φάνηκαν στη τελευταία σύνοδο του ΝΑΤΟ. Ήταν πρώτη φορά που η Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες δεν υποτάχθηκαν στις απαιτήσεις των Αμερικανών για ένταξη της Ουκρανίας, Γεωργίας και Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Το δεύτερο ηχηρό χαστούκι το δίνουν οι Ευρωπαίοι σήμερα με την επίθεση της Γεωργίας στη Ν. Οσετία
Οι Ευρωπαϊκές καπιταλιστικές χώρες ανοικτά ακολουθούν τη γραμμή των «ίσων αποστάσεων», την ώρα που όλα τα αμερικανικά προτεκτοράτα της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων έσπευσαν να δηλώσουν υποταγή στην Αμερική. Όταν σε μια τέτοια «σύγκρουση» με τη Ρωσία οι ευρωπαϊκές ΝΑΤΟϊκές χώρες κρατάνε «ίσες αποστάσεις» αυτό ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ πολιτικά είναι υπέρ της Ρωσίας.
Το σπουδαιότερο, όμως, είναι άλλο: Ο Σαρκοζί ανοικτά και άμεσα παρακάμπτει τους Αμερικανούς και προβάλλει ως ο ανεξάρτητος Ευρωπαίος ηγέτης που ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ σπεύδει να «διαπραγματευτεί» με τον Πούτιν και να πετύχει την έγκριση «σχεδίου ειρήνευσης».
ΤΩΡΑ και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε να επισκεφτεί κι αυτή τη Ρωσία κρατώντας «κλάδο ελαίας»!!!
Ο Καραμανλής, επίσης, έχει καταστήσει σαφές στην αμερικανόδουλη Ντόρα ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι αυτή των «ίσων αποστάσεων», η Ευρωπαϊκή, δηλαδή, που εμμέσως πλην σαφώς είναι υπέρ των Ρώσων.
Βλέπουμε, συνεπώς, καθαρά ότι οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, με τους Ευρωπαίους να «χαστουκίζουν» για άλλη μια φορά του παντοκράτορες.
Σε αυτό το «νέο ψυχρό πόλεμο» Αμερικής και Ρωσίας η αμερικάνικη αυτοκρατορία είναι ο αδύνατος κρίκος: Χάνει και θα χάνει διαρκώς. Και το σπουδαιότερο δεν έχει τη δύναμη, λόγω της «κρίσης κατάρρευσης», να ενώσει το σύνολο του ιμπεριαλιστικού κόσμου εναντίον της Ρωσίας.
